فضلیت دهه ی اول محرم و تلاش برای بهره مندی از آن 📝ایام اصلی عزا همین ١٠ روز است و من فکر می‌کنم اين ١٠ روز را می‌شود با تمام ماه رمضان مقایسه کرد. ماه رمضان و دهه‌ی اول محرم و دهه‌ی اول ذی حجه بهترین ایام سال است و اگر کسی مشکلی نداشته باشد، خیلی می تواند بهره مند شود. من دلیلی ندارم ولی فکر می‌کنم انسان در این دهه، از ماه رمضان و دهه‌ی اول ذی حجه بیشتر می‌تواند کسب کند. فقط لازم است کمی از خود مواظبت کنیم. دست خدا همیشه باز است. اگر بسته بودنی هست از جانب ماست. این در رحمت با گناه و اخلاق بد بسته می‌شود. من عرض می‌کنم این دهه کمی خودمان را جمع و جور کنیم. 📝با یک قطره اشک درست که از ما بخرند، ممکن است زندگی ما کن فیکون شود. در روایات است که می‌تواند باعث آمرزش گناهان گذشته و آینده‌ی ما شود. این همه اجرهای بسیار بالایی که ذکر شده به شرطی است که ما آن را حفظ کنیم. اینجا باران رحمت خدا، سیلاب است اما به شرطی که چیزهایی را که ساختیم خراب نکنیم. ما در این مجالس جواهر بدست می‌آوریم اما شیطان دم در ایستاده تا از ما بدزدد. ❇️موضوع دوم: مستند بودن عزاداری شیعیان در این دهه 📝ما این محرم را از ائمه یاد گرفتیم. مثلا در حدیثی امام رضا علیه السلام فرمودند: «پدرم وقتی ماه محرم می‌آمد، دیگر به صورت خندان دیده نمی‌شد. همیشه غصه بر او غالب بود تا اینکه ده روز می‌گذشت.(نکته اینجاست که تنها عزاداری‌ای که به طور رسمی از اهل بیت به ما رسیده فقط همین دهه است) تا اینکه روز دهم می‌رسید که این روز، روز غصه و گریه‌ی آن حضرت بود.» روز عاشورا روز گریه‌ی حضرت موسی بن جعفر بود؛ نه اینکه لزوما روضه خوان بیاید و ایشان را بگریاند بلکه در طول روز یاد می‌کردند و گریه می‌کردند و نیازی به روضه خوان نبود تا ایشان را بگریاند. 📌نکته ی ضمنی: بساط عزای امام حسین علیه السلام را شاید بیش از همه حضرت رضا برپا کرد (٩٥/٧/١١) برگرفته از سخنرانی حضرت آیت الله استاد جاودان (حفظه الله) 🏴 🏴 🏴 (ع)