📖صفحه ۴۰۷ 🔅فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ«۳۰» 🔹فطرت در لغت به معناى خلقت و شكافتن پرده‌ى عدم و آفرينش يك موجود است. خداوند انسان را به گونه‌اى آفريده كه به حقّ تمايل دارد و از باطل بيزار است. درست همانند علاقه‌ى مادر به فرزند كه امرى تعليمى نيست، بلكه فطرى و غريزى است. 🔰پیام ها ۱-انسان ذاتاً دين‌گرا و طرفدار حقّ است. ۲-معناى فطرى بودن دين،بى نيازى از تلاش در راه اقامه‌ى آن نيست. ۳-انحراف،يك عارضه است؛زيرا گرايش به دين حقّ،در نهاد هر انسانى نهفته است. ۴-تكوين و تشريع با يكديگر هماهنگ است و حركت در مسير دين،حركت در مسير فطرت است. 📚تفسیرنور/جلد۷ ص۱۹۸