❇️ یادداشت/
❌ با مشکلات کشور چه کنیم؟
🔻رئیسجمهور طی چهار ماه گذشته دو بار به وزارت صمت دستور ساماندهی بازار خودرو را داده است؛ ولی تنها چیزی که امروزه در بازار خودروی کشور مشاهده نمیشود، ساماندهی است! نگاهی ولو سطحی و با عینک مردم کوچه و بازار به سایر بازارها و حوزههای اقتصادی نیز کموبیش از همین نگاه حکایت دارد! اما علت یا علل رها بودگی مسئولیتها در مباحث اقتصادی چیست؟ چگونه میشود همچنان امور را با انگیزه و جدیت کامل تا روز آخر مسئولیت پیگیری کرد؟
🔹نکات تحلیلی: 1- دو مدل و الگو در این حوزه قابل شناسایی است؛ در کشورهای غربی و توسعهیافته، تکلیف دولت با داشتن رویکرد و عقبه حزبی، مشخص است. حزب به خاطر آبرو و حفظ سازمان رأی خود و برای اینکه فرصتهای آتی خود را تخریب نکند، تا لحظه آخر کار میکند و دولت متبوع خود را به کار و پایان دادن به برنامهها و وعدهها، ولو با کمترین امید به رأی آوری، وادار میسازد. 2- اما در دولتهایی که ساختار حزبی جا نیفتاده، مکانیزمهای پایشی و کنترلی دیگری در قانون پیشبینی شده است. البته شکی نیست که بهترین سازوکار کنترلی در منظر دینی و دولت اسلامی، انجام کارها به قصد قربت و خدمت و پاسخگویی به وجدان بیدار خود، ملت، تاریخ و در آخر دادگاه عدل الهی است؛ اما بههرحال لازم است مکانیزمی بیرونی نیز تعبیه شود. این موضوع در قانون ما، در کارکردهای مجلس پیشبینی شده است. مجلس در کنار وظیفه جعل قانون، رسالت نظارت بر حسن اجرای آن را نیز بر عهده دارد. از این منظر، کسانی که سفرهای استانی نمایندگان خانه ملت را دور از ابعاد قانونی تحلیل کردند، به کژ راههای افتادند که خود در تحلیلهایشان نگران آفات و شائبههای سیاسی آن بودند! چراکه اصل کار مجلس در راستای جدیت بخشی و مصونسازی به اقدامات دولت قانونی است. اساساً، هر سفری از سوی هر مسئولی که سبب آشنایی با مشکلات مردم شود و در نهایت به حل و گرهگشایی از آنها منجر گردد، پسندیده است.
🔺نکته نهایی: مجلس باید صیانت کند و با درایت و نظارت میدانی، جلوی ورود ویروس تنبلی، بیتفاوتی، رهاسازی کارها و تزلزلها را در دولت بگیرد؛ این بزرگترین خدمت به دولت و حیثیت آن است. مجلس کارآمد و هوشمند تنها با نیت کارگشایی و البته به دور از شائبههای سیاسی میتواند با پیشنهاد راههای قانونی و گشایش روزنههای حقوقی در جذب سرمایهگذاریهای تازه، شناسایی منابع درآمدی جدید، هموارسازی قانونی مسیر، دولت را تا روز پایانی آن ترغیب به کار و خدمت نماید.
✅(نویسنده: فتحالله پریشان)