☺️🌷☺️🌷☺️🌷☺️ #داستان_واقعی #من_زنده_ام #قسمت_۲۶۹ *═✧❁﷽❁✧═* با نگاه نگران و مضطرب 😰از هم خداحافظی کردیم. بعد از گذراندن چند راهروی طولانی وارد اتاق شدیم که اتاق رئیس زندان(داوود ) بود،نزدیک ،به جایی که اولین شب🌃 برای بازجویی ما را به آنجا برده بودند. در بدو ورود خانمی🧕 میانسال با ظاهری ساده و چارقدی به رنگ فیروزه با گل های ریز بنفش و کت و دامن رنگ و رو رفته ای که باکفش هایش هیچ تناسبی نداشت 😒در برابر ما به نشانه ی ادب و احترام بلند شد و نشست .او قرار بود مترجم ما و رئیس زندان باشد اما متاسفانه بیشتر از اینکه رئیس زندان حرف بزند و او ترجمه کند ،خودش سخنرانی می کرد و بعد حرف های خودش را برای ما توضیح می داد😏 جالب این بود😊 که نه به ما اجازه ی صحبت می داد و نه به رئیس زندان ،با لهجه عربی و فارسی دست و پا شکسته یک ریز و پشت هم نطق می کرد و حرف هایی از جنس نصیحت می زد🙄 در پایان سخنرانی اش گفتیم ما تقاضای ملاقات کردیم و می خواستیم صحبت کنیم. گفت: هنوز هم حرف دارید❓ با تعجب😱 گفتیم :ما که تا حالا حرفی نزدیم.این شما بودید که حرف می زدید. -خب حالا هر آرزویی دارید بگویید. برای اینکه جملات و کلمات را درست بفهمد 😇و ترجمه کند سعی کردیم بیشتر از کلماتی که او به کارمی برد استفاده کنیم،مثلا به جای تقاضا می گفتیم آرزو👌 -ما قبول داریم که اسیر جنگی هستیم،آیا ایشان هم قبول دارند که ما اسیر جنگی هستیم❓ -بله قبول دارند. ایشان قبول دارند که اینجا زندان امنیتی است و محل نگهداری اسیران جنگی نیست ❌ما آرزو داریم که به اردوگاه اسیران جنگی برویم. داوود بلافاصله گفت:وین مخیم اسری الحرب ؟(اردوگاه اسیران جنگی کجاست❓) -نمی دانیم فقط می دانیم که اینجا نیست. -شنو الفرق بین المخیم و السجن ؟(چه تفاوتی بین اردوگاه و زندان هست❓) -ما باید توسط صلیب سرخ جهانی ثبت نام📝 و دیده شویم .از اخبار جنگ مطلع شویم،وضعیت بهداشت و تغذیه ی درستی داشته باشیم .در هوای آزاد باشیم. -شما اسیر جنگی هستید اما بودن شما ارتباطی به سرنوشت جنگ ندارد.شما باید به زندگی در زندان عادت کنید😕 ══ ೋ💠🌀💠ೋ══ 👈 ادامه دارد... 👉 ☺️🌷☺️🌷☺️🌷☺️