🌷👩🏻🌷👩🏻🌷👩🏻🌷
#داستان_واقعی
#دختر_شینا
#قسمت_۴۳
*═✧❁﷽❁✧═*
می نشست کنارم و می گفت: «تو کار کن و تعریف کن، من بهت نگاه👀 می کنم.»
می گفتم: «تو حرف بزن.»
می گفت: «نه تو بگو. من دوست😍 دارم تو حرف بزنی تا وقتی به پایگاه رفتم، به یاد تو و حرف هایت بیفتم😇 و کمتر دلم برایت تنگ💔 شود.»
صمد می رفت و می آمد و من به امید تمام شدن سربازی اش و سر و سامان گرفتن زندگی مان، سعی💪 می کردم همه چیز را تحمل کنم.
دوقلوها کم کم بزرگ می شدند😍 هر وقت از خانه بیرون می رفتیم، یکی از دوقلوها سهم من بود
اغلب حمید را بغل 🤗می گرفتم. بیشتر به خاطر آن شبی که آن قدر حرصمان داد و تا صبح گریه 😭کرد، احساس و علاقه مادری نسبت به او داشتم😍.
مردمی که ما را می دیدند👀 با خنده☺️ و از سر شوخی می گفتند: «مبارک است. کی بچه دار شدی ما نفهمیدیم⁉️»
****
یک ماه 🌙بعد، مادرشوهرم دوباره به اوضاع اولش برگشت. صبح زود بلند می شد نان 🥖بپزد. وظیفه من این بود قبل از او بیدار بشوم و بروم تنور را روشن کنم تا هنگام نان پختن کمکش💪 باشم. به همین خاطر دیگر سحرخیز شده بودم؛ اما بعضی وقت ها هم خواب😴 می ماندم و مادرشوهرم زودتر از من بیدار می شد و خودش تنور را روشن می کرد و مشغول پختن نان می شد👌 در این مواقع جرئت رفتن به حیاط را نداشتم
══ ೋ💠🌀💠ೋ══
👈 ادامه دارد... 🔜👉
🌷👩🏻🌷👩🏻🌷👩🏻🌷