📝 واکاوی مسئله حجاب (قسمت دوازدهم)
❇️ اطلاع از تجربه دیگران و توضیح خردمندان و آثار دانشمندان حق هر ملتی است تا در انتخاب درست به آنان کمک کند.
هر چند احکام الهی فطری هستند، اما بی هیچ تردیدی همه انسانها نیازمند یادآوری و آموزش و بحث و کنجکاوی در بازیابی داشتههایشان هستند.
◀️ با قاطعیت میتوان گفت، خواهر و برادری که لوازم حجاب را به عنوان پوسته بیرونی فرهنگ طهارت و عفاف و نجابت رعایت نمیکند، اگر بداند چه رسوب مسمومی از شیوع این رفتار در لایههای پنهانی جامعه و شخصیت فرد به وجود میآید و چه حجم از بزهکاریها و شیطنتها و جنایتها و تجاوزها و فسادها و تخریبها و نابودیها تولید میشود، قبل از اینکه حکم شرعی و یا عرفی و یا قانونی بخواهد او را ملزم به رعایت حجاب کند، حکم عقلی و محبت قلبی و مسئولیتپذیری وجدانی او را به بهترین انتخاب سوق خواهد داد.
✅ مردم هر یک منابعی از مهر و وفا و معدنی از حکمت و زیبایی هستند. حریم قلب و جان اکثریت قریب به اتفاق مردم، پاک و دست نخورده باقی مانده و غالبا زشتی و آلودگی اگر بر چهره آنان نشسته مربوط به ظاهر است که با رسیدگی درست و پاکیزه شدن فضا برطرف خواهد شد.
⭕️ هر چند خودآرایی و خودنمایی جذاب است؛ ولی نه تا آنجا که باعث نابودی خود و خانواده و جامعه و دیگران شود.
اگر بدانیم که دامنههای رفتار ما تا کجا موج میآفریند، مسئولانهتر رفتار خواهیم کرد.
💢 خانواده هسته تشکیلدهنده اجتماع است. شأن محترم خانواده در فرهنگ ما تا امروز نیاز به توضیح و توصیف نداشته؛ اما گویا پس از این باید آن را بازشناسی کرد و دوباره تعریف کرد.
نیروهایی که خانواده را به عنوان یک جامعه کوچک پایهای تعریف میکند، یک سری نیروهایی نرم و سختِ درونی و بیرونی است.
📡 مدتهاست که جامعه ایرانی به تبعیت از تبلیغات مسموم فرهنگی غرب و جریان غربزده، خنثی کردن این نیروها را آغاز کرده و در تلاش است تعلقات خانوادگی را تضعیف کند.
به نظر میرسد این مسئله امروز به یک نقطه بحرانی بدون بازگشت رسیده است.
⛔️ لذا تشکیل خانواده به سختی صورت میپذیرد و به آسانی از هم میپاشد. خانوادههایی که تشکیل میشوند از جهت کیفی و کمی بسیار فقیرند.
خانوادهها مسئولیت احیای جمعیت را جدی نمیگیرند و یا نمیتوانند بپذیرند و انتظاراتی از جامعه دارند که جبران کننده سرمایهگذاری آنان در این زمینه باشد.
به عبارت دیگر میخواهند به صورتی فرزنددار شدن را با تمام تبعاتش بیمه کنند. حتی برخی انتظار دارند جامعه با امتیازاتی که در اختیار خانواده قرار میدهد، در واقع فرزنددار شدن را از آنان بخرد.
میل درون خانوادگی، حداقلی و کاملا از روی شهوت است و نه انگیزههای عمیق مربوط به مصلحت و محبت. یک رفتار احساسی صرف.
فرزندی که حتی اگر به دنیا بیاید نیز زیاد طعم خانواده را نخواهد چشید. اصولا دو رکن اصلی خانواده یعنی پدر و مادر مشغول شخصیت اجتماعی هستند که برای خود تعریف کردهاند...
✍🏼سعید توتونکار
💡کانال جامع نفوذشناسی_تبیین:
🆔
@nofoz_shenasi👈عضو شوید