باز گویا هوای دل ابری است باز درهای آسمان باز است من ولی تحبس الدعا شده ام دل من باز فکر پرواز است دیرگاهی است با خودم قهرم بسته بر وصله های ناجورم سرِ من گرم زندگی شده است از امام زمان خود دورم غیبت و تهمت و ریا و حسد جزو اعمال واجبم شده است از دهانم دروغ می بارد معصیت قوت غالبم شده است ساتر العیب اگر نبودی تو خلق با من چکار می کردند؟ پرده پوشی اگر نمی کردی همه از من فرار می کردند زشت و آلوده و خطاکارم دارم اقرار می کنم یا رب گرچه بی آبرو شدم اما باز اصرار می کنم یارب ‏ جرم و کم کاری ام قبول، ولی تو که از حال من خبر داری ‏«دوستان را کجا کنی محروم تو که با دشمنان نظر داری»‏ جان مولا بیا در این شب ها ‏ نظری کن که سر به راه شوم ‏ مثل روز تولد از مادر باز هم عاری از گناه شوم ‏ عباس احمدی ‏#روضه #مناجات_با_خداوند_متعال #سلحشور #عباس_احمدی @nohematn