روضه کوچه یعنی اشاره.mp3
6.76M
روضه ی کوچه یعنی اشاره ‏ روضه ی کوچه گفتن نداره گوشه ی ماه و ابر کبودی ‏ روی زمینِ کوچه ستاره تاریخ نوشته زهرا تو کوچه ها سیلی خورد حتما شنیدید اونجا امام حسن داشت میمرد ای کاش اونی که میدونی دروغ بود ای کاش گوشواره ی خونی دروغ بود ای کاش، ای کاش، ای کاش آخه برام هنوزم سواله ‏ سیلی زدن به زهرا محاله گوشواره ی شکسته، رو خاکه کنار پاره های قباله مونده حسن با درد کبودی رو گونه مونده چطور برگرده با مادرش تا خونه ای کاش اون همه هتاکی دروغ بود ای کاش اون چادر خاکی دروغ بود ای کاش، ای کاش، ای کاش روز علی شده تار و تیره ‏ اگه بفهمه چی شد میمیره روضه شروع شده تازه امشب ‏ فاطمه از علی رو میگیره زهرا نمیگه چی شد، علی چقدر مظلومه اون گونه ی زخمی زیر چادرم معلومه ای کاش صورت آزرده دروغ بود ای کاش پلکای خون مرده دروغ بود ‏ ای کاش، ای کاش، ای کاش ‏ @nohematn