نو+جوان
| رنگ‌های بی‌اثر ⭐️ اگر در تاریخ اسلام و ایران دقت کنیم، بیشتر اشخاصی که مورد تمجید و احترام‌اند، به‌واسطه موضع‌گیری‌ها و موقعیت‌شناسی‌های سیاسی‌اجتماعی و مجاهدت‌هایشان نزد ما تکریم می‌شوند نه صرفاً به‌واسطه نماز و عبادات و نام‌آوری‌شان. مالک‌اشتر، ابوذر، عمار، میثم، مقداد و... بیشتر به‌واسطه تکلیف‌مداری، شمّ‌سیاسی و لحظه‌شناسی‌شان مورد ستایش بوده‌اند. ازطرف‌دیگر هم بزرگان و افرادی که شماتت می‌شوند، به خاطر موقعیت‌نشناسی و عدم حضورشان درجایی که باید باشند، است. ازاین‌دست موارد را می‌توان در تاریخ معاصر ایران نیز به‌راحتی یافت. 👀 ... حوادث سال 1388، به‌عنوان یک برهه مهم و تجربه‌ای تاریخی، پیش چشم ملت ایران است. حوادثی که مجموع اتفاقات و عوامل دخیل در آن، سالی فتنه‌گون را رقم زد. زمانی که یکی از نامزدهای انتخابات، پیش از پایان شمارش آرا در نشستی خبری، خود را پیروز قطعی انتخابات نامید و پس از اعلام نتایج با صدور بیانیه‌های مختلف، مکرراً ادعای تقلب در انتخابات را تکرار و تشویق به اردوکشی‌های خیابانی کرد، کمتر کسی گمان می‌کرد این اقدامات سرآغاز فتنه‌‌ای هشت‌ماهه باشد. اما شرایط و حوادث هرچه به جلو می‌آمد، با ظهور شعارها و رفتارهای هنجارشکنانه، نظیر خط زدن اسلام، حمله به ولایت‌فقیه، تشکیک در آرمان مظلوم‌خواهی جبهه مقاومت در فلسطین و لبنان، منحرف کردن خط مبارزه با آمریکا و رژیم غاصب صهیونیستی، حمله به اهداف و آرمان‌های جمهوری اسلامی و... از شدّت و حدّت حمایت‌های طرفداران آن جریان کاسته شد و نهایت پس از حرمت‌شکنی روز عاشورا، خروش ملت ایران در 9 دی 1388 پایانی بر صبر و تحمل در برابر تمامی آن اقدامات بود... 👊 🔻 برای مطالعه متن کامل این مطلب به سایت یا نو+جوان مراجعه کنید 👇 http://nojavan.khamenei.ir/showContent?text&ctyu=15801