🎇آغازی در انتها (از هیدروژن تا حیات) 🌅در آغاز، در دل تاریکی بی انتهای جهان، ماده های پراکنده و گازهایی سرگردان بودند. این ماده ها، که از ابرهای هیدروژن و گرد و غبار کیهانی تشکیل شده بودند، به آرامی به سمت یکدیگر جذب شدند، گویی نیرویی نامرئی آنها را به هم می کشید. 🌅با گذشت زمان، این ابرهای کیهانی به دلیل نیروی جاذبه، به هم نزدیک و نزدیکتر شدند. این نزدیکی باعث شد تا دمای آنها به شدت افزایش یابد و فشار درونی شان به اندازه ای رسید که واکنشهای هسته ای آغاز شد. این لحظه، لحظه ای بود که ستارگان درخشان به وجود آمدند و نور خود را به سراسر جهان پراکنده کردند. 🌅ستارگان، همچون چراغ هایی در شب، در این ابرهای متراکم شروع به چرخش کردند و با همدیگر رقصیدند. این رقص، که به دور مرکز جاذبه ای مشترک انجام می شد، به تدریج شکلی مارپیچی به خود گرفت و این بود زمانی که کهکشانها، این جزایر عظیم ستارهای، شکل گرفتند. 🌅با گذشت میلیاردها سال، کهکشانها به تکامل خود ادامه دادند. ستارگان درون آنها متولد شدند و مردند، و از خاکستر آنها، سیارات، قمرها و سایر اجرام کیهانی پدید آمدند. و در یکی از این کهکشانها، در گوشه ای دورافتاده، سیاره ای کوچک به نام زمین وجود داشت که بر روی آن، حیات به وجود آمد و داستان ما آغاز شد. 🌔 @nojoom_et