🟣👈 اتّصاف به صفات الهی 🎤👈 آیت‌الله سعادت‌پرور 🔶 امام از هر كس (چه فعلى و چه قولى) تمجيد نمايد، به لحاظ كمالات و معنويّتى است كه در اوست، و اگر غير از اين باشد، با مقام عصمت امام سازگار نيست. 🔶 يعنى مطلبى را درباره‏ كسى بفرمايد كه شايسته‏ى آن نباشد، و يا در عمل كسى را تكريم كند كه سزاوار آن نباشد. 🔶 بنابراين مقام و بزرگى اشخاص را مى‏توان در نحوه‏ى رفتار و سخنان معصوم با آنها تشخيص داد، لذا اگر حضرت همه را به يك ديد نمى‏نگرد؛ بلكه از هر يك با بيانى خاصّ، تعريف و تجليل مى‏نمايد، به لحاظ كمالات و عظمت معنوى آنهاست. 🔶 كلام حضرت نسبت به علىّ‌اكبر عليه ‏السّلام كه مى‏فرمايد:«أَشْبَهُ النّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِكَ». سخن كمى نيست. مگر نه اين است كه خداوند درباره‏ رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود:«وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِيمٍ» و آيا خُلُقٍ عَظِيمٍ‏ غير از اتّصاف به صفات الهى، چيز ديگرى است؟! 📚 فروغ شهادت، ص ۲۲۱ https://eitaa.com/joinchat/2311979523C1875178f02