🔰دو فایده شناخت رهبران و پیشوایان 🔺️فایده دوم: فایده روحی و فایده احساسی، نه فایده آموزندگی! 🔸️[بخش۱]: 📌یک جامعه مثل یک خانواده است؛ شما بچه‌های دو خانه را تصور کنید: این‌ها احساس کنند که پدر با شخصیتی نداشتند یا اصلاً پدر نداشتند، عکس این را هم تصور کنید در خانه دیگر که این‌ها تصور کنند پدر باشخصیت عظیم‌الشأن آبرومندی داشتند که می‌توانند به او مباهات کنند، حال این دو جور بچه یکسان نیست. 💠از مسائلی که امروز برای مردم دنیا مسلم شده این است که برای ایجاد روح شخصیت و استقلال در امت‌های عالم و در ملت‌هایی که در این جهان زندگی می‌کنند یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین عوامل این است که پیشه افتخارآمیز این امت و چهره منور رجال پیشرو و پیشتاز این امت همچنان درخشنده و منور در مقابل چشم این امت گرفته شود، این در این‌ها روح غرور ایجاد می‌کند. ⚠️اتفاقاً آن کسانی هم که می‌خواستند و می‌خواهند در طول تاریخ ملت‌ها را ضعیف کنند، بی‌شخصیت کنند، استقلال روحی و فکری را از این‌ها بگیرند، روی همین نکته انگشت گذاشته‌اند؛ یعنی مسئله شخصیت‌ها و رهبران و چهره‌های درخشنده. رهبران را از این‌ها می‌گیرند، چهره‌های محبوب را از این‌ها می‌گیرند. ◾️وقتی‌که این احساس در یک ملت به وجود آمد که شخصیت برجسته‌ای در پیشینه‌ی زندگی تاریخی او وجود نداشته‌است احساس حقارت می‌کند، وقتی احساس حقارت کرد کار برای آن متصرف مستبد بسی آسان است. 🔺️برای این‌که کسی را تصرف کنی اول کوچکش کن، اول تحقیرش کن، اول به او حالی کن که چیزی نیست، اول در دل او این مطلب را فرو کن که هیچ نقطه مثبتی در زندگی او وجود ندارد. این‌گونه خیلی آسان می‌شود او را تصرف کرد. ✅این مطلبی است که برای شما احتیاجی به اثبات و استدلال ندارد. 📚انسان۲۵۰ساله[حلقه سوم]، ص۴۳ @nomov_ir