یک: ابتکار آمریکا در فرسایشی کردنِ جنگ اوکراین با هدف ضربه زدن به روسیه یکی از مسائل مهم در چهارچوب "جنگ اوکراین" این است که اساسا آمریکا و مجموعه غرب، مایل به فرسایشی و باتلاقی کردن جنگِ اوکراین برای روسیه هستند. مساله ای که روس ها به خوبی به آن پی برده اند و سعی دارند در طراحی های غرب در این رابطه گرفتار نشوند. فرسایشی شدنِ جنگ اوکراین جدای از اینکه روسیه به عنوان یکی از رقبای مهم آمریکا در عرصه سیاست بین الملل را تضعیف می کند، می تواند زمینه مناسبی را جهت درآمدزایی پنتاگون و غول های نظامی-صنعتی آمریکایی نیز فراهم کند. باید توجه داشته باشیم که اساسا بحران‌هایی نظیر جنگ اوکراین برای بازیگرانی نظیر شرکت های تولید سلاح آمریکایی، به مثابه یک موهبت و نعمت ارزیابی می شوند. از این رو، نَه دولت آمریکا و نَه شرکت های بزرگ صنعتی-نظامی این کشور هیچ نفعی را برای خود چه از بُعد سیاسی و چه اقتصادی، در بحث پایان جنگ اوکراین متصور نیستند و برخلاف لفاظی های ظاهری دولت آمریکا، واشینگتن علاقه دارد که شعله های این جنگ تا جای ممکن برافروخته باشد و حتی تشدید نیز شود. دو: بهره برداری بخش های خصوصی و دولتی آمریکا از افزایش بودجه نظامی ناتو و اتحادیه اروپا تردیدی نیست که جنگ اوکراین تا حد زیادی موجب خواهد شد که ناتو و کشورهای عضو اتحادیه اروپا، بودجه‌های نظامی و امنیتی خود را افزایش دهند. بودجه هایی که بخش های قابل توجهی از آن ها صرف خرید تسلیحات و ادوات نظامی از کشوری نظیر آمریکا خواهد شد. در این رابطه، هم دولت آمریکا و هم شرکت های صنعتی-نظامی آن، مناقع قابل توجهی را از آنِ خود خواهند کرد. از این رو، این جنگ در سال های آتی، قراردادهای پُرسودی را برای این بخش ها به همراه خواهد داشت که می توانند تا سال ها منافع اقتصادی آن ها را تامین کنند و به نوعی آن ها را از رکودی که بعضا گرفتار آن هستند، خارج سازند. سه: تقویت مجتمع های نظامی-صنعتی آمریکایی در چهارچوب گسترده‌تر شدنِ رقابت میان قدرت های جهانی باید توجه داشت که حتی اگر جنگ اوکراین در روزهای آتی به پایان نیز برسد، مجتمع های نظامی-صنعتی آمریکایی و دولت آمریکا، مانورهای رسانه ای و سیاسی فراوانی را با هدف ایجاد یک جو امنیتی و توام با هراس در عصر پساجنگِ اوکراین به راه خواهند انداخت و اجازه نخواهند داد که فضای روانیِ ناشی از جنگ اوکراین، از بین برود و کمرنگ شود(بر اساس برخی آمارهای آمریکایی، در فاصله سال های 2014 تا 2019، حداقل یک میلیارد دلار از تامین مالی دولت آمریکا و پیمانکاران دفاعی این کشور به 50 اندیشکده و رسانه آمریکایی اختصاص پیدا کرده است). در این رابطه، دولت و و غول های نظامی-صنعتی آمریکایی، با پول پاشی های گسترده در میان رسانه‌ها و اندیشکده های بین المللی، سعی خواهند کرد تا منافع اقتصادی خود پس از جنگ اوکراین را نیز با ایجاد یک جو امنیتی در عرصه بین المللی تامین کرده و حتی آن ها را افزایش دهند. باید تاکید کرد که بخش‌های خصوصی و دولتی آمریکایی در این رابطه، نَه در مقابل یکدیگر بلکه کاملا با هم همکاری دارند. کافی است به این نکته توجه داشته باشیم که 5 شرکت بزرگ تسلیحاتی آمریکایی به نام های: "لاکهید مارتین"، "بوئینگ"، "جنرال داینامیکس"، "ریتیان تکنالوجیز"، و "نورثمن گروپ"، یک چهارم تا یک سوم از تمامی قراردادهای پنتاگون(وزارت دفاع آمریکا) را در سال های اخیر پیروز شده اند. مساله ای که به وضوح از وجود نوعی منافع مشترک میان دولت آمریکا و غول های صنعتی-نظامی این کشور در تقویت شعله های جنگ افروزی در عرصه بین المللی حکایت دارد. @noofooz