در برخی از روایات توصیه شده؛ پس از اذان به سجده رفته و ذکر خاصی را بخوانیم. امام صادق(ع) فرمود: امیرالمؤمنین علىّ بن ابی‌طالب(ع) پیوسته به یاران خویش می‌فرمود: «هر کس بین اذان و اقامه سجده نموده و در حال سجده بگوید: "رَبِ‏ لَکَ‏ سَجَدْتُ‏ خَاضِعاً خَاشِعاً ذَلِیلا"؛ (پروردگارا! با خضوع و خشوع و ذلّت برایت سجده کردم) خداوند متعال می‌فرماید: اى فرشتگان من! به سرافرازى و جلالم سوگند، مسلّماً محبّت او را در دل بندگان مؤمن، و هیبت او را در دل منافقان قرار خواهم داد».[7] پس از اتمام اقامه امام سجاد(ع): «زمانی که اقامه ‏نماز پایان یافت، بگو: "اللَّهُمَّ رَبَّ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ وَ الصَّلَاةِ الْقَائِمَةِ أَعْطِ مُحَمَّداً سُؤْلَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ بَلِّغْهُ الدَّرَجَةَ الْوَسِیلَةَ مِنَ الْجَنَّةِ وَ تَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ فِی أُمَّتِهِ"؛ خدایا! اى پروردگارِ این دعای کامل و نمازی که در حال برپاشدن است، خواهش‌هاى محمّد(ص) را در روز قیامت برآور، و او را به «درجه وسیله» در بهشت برسان، و شفاعت او را درباره امتش بپذیر».[8] [1]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 292، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق. [2]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص 227، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، بی‌تا. [3]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 3، ص 307، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. و با اندکی اختلاف: برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق، مصحح، محدّث، جلال الدین،‏ ج 1، ص 49، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق. [4]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 298، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق. [5]. فلاح السائل و نجاح المسائل، ص 228. [6]. شیخ طوسی، تهذیب الأحکام، محقق، مصحح، موسوی خرسان، حسن، ج 2، ص 64، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج 1، ص 30، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، چاپ اول، 1411ق. [7]. فلاح السائل و نجاح المسائل، ص 152.