كلمه‌ى‌ «رِجالٌ» در اين آيه شامل همه‌ى بندگان خدا مى‌شود، چه مرد و چه زن. «تجارت»، داد و ستد دايمى براى به دست آوردن سود است، ولى‌ «بَيْعٌ» خريد و فروش مقطعى براى رفع نيازهاى زندگى است. در حديث مى‌خوانيم: مراد از كسانى كه در اين آيه از آنها ياد شده است، تجارى هستند كه با شنيدن صداى اذان، تجارت را رها مى‌كنند و به سوى نماز مى‌روند. تجارت، تنها عاملى نيست كه انسان را سرگرم مى‌كند و از ياد خدا باز مى‌دارد، عوامل ديگرى نيز در قرآن كريم ذكر شده است، از جمله: تكاثر، آرزو، فرزند و دوست بد. @noor133Qoran