{قسمت اول} کلاً دو روش متداول برای از شیر گرفتن کودکان وجود دارد یکی روش یک دفعه ای است .که به بچه یک دفعه گفته میشه که نباید دیگه شیر بخوری شما بزرگ شدی، دیگه باید غذا بخوری و مامان دیگه شیر نداره روش دوم روش تدریجی است. یعنی مادر کم کم مثلاً در یک مدت ۲۱ روزه بچه را از شیر می گیرد. در روش اول بچه آسیب زیادی میبینه به خاطر اینکه تا دو سال شیر می خورده از مادر تغذیه می کرده هم از لحاظ جسمی هم از لحاظ روانی و عاطفی و روحی نیازش را از مادر می گرفته. حالا که یک دفعه به بچه می گویند دیگر نباید شیر بخوری این دوگانگی در بچه احساس میشه و بچه احساس می کنه این دوگانگی رو و میگوید چه اتفاقی افتاده که من تا الان می تونستم از این موهبت استفاده کنم ولی الان دیگه نمیتونم. و محروم شدم از این همه نعمت و خوشبختی و این برای بچه آسیب زننده است. و گاهی اوقات به این صورت است که مادر بچه خودش را طرد عاطفی هم میکنه یعنی هم بچه را از شیر میگیره همین خیلی جدی و خشک با بچه برخورد میکنه. یعنی همینه، دیگه نباید شیر بخوری تو بزرگ شدی. و سعی می کنه بچه که به سمتش میاد بچه رو از خودش دور کنه چون این باور هستش که وقتی بچه رو بغل می کنی و نازش میکنی به قول معروف بهش توجه میکنی بچه شیر طلب میکنه .وقتی این رفتار میشه برای بچه آسیب زننده است در روش تدریجی که بهترین روش هست. که هم وزارت بهداشت تایید کرده و هم یونیسف ،به این صورت است که مادر به تدریج و کم کم بچه را از شیر میگیرد. در این روش دو اتفاق خوب می افتد، یکی اینکه هم مادر آماده میشه برای گرفتن بچه از شیر وهم فرزند. چون یک رابطه دو سویه است همانطوری که کودک داره نیازهای عاطفی و روانیش از مادر میگیره و هم نیازهای جسمیش رو، برای مادر هم همینطوره. وقتی مادر داره عشق خودش رو نثار فرزندش میکنه و بهش شیر میده و مهر خودش رو به بچه میده و از شیره جانش به بچه میده هم جسمی و عاطفی ،این یک احساس خوبی در مادر به وجود میاره. وقتی یکدفعه شیر را قطع می‌کنیم مادرها هم خیلی اذیت می‌شوند. بارها شده مادرهایی که یکباره بچه را از شیر گرفتند میگویند؛ وقتی این کار را کردیم گریمون گرفت و رفتیم یه گوشه گریه کردیم. اینها همه موید اینه که روش تدریجی روش بهتری است و روش خوبیه. ( ادامه دارد...) 👇 join @nooredideh