🔹دو صفات انسانها در وقت حضور در پیشگاه الهی🔹 علّامه آیةالله حاج سیّدمحمّدحسین حسینی طهرانی قدّس سرّه 🔸إنْ کلُّ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمنِ عَبْداً* لَقَدْ أَحْصاهُمْ وَ عَدَّهُمْ عَدًّا* وَ کلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَرْداً* 🌱 «هيچ يک از کسانى که در آسمانها و زمين هستند تحقّقى ندارند مگر آنکه به نزد پروردگار رحمن، در حال عبوديّت رهسپارند. خداوند حقّاً يکايک آنها را احصاء فرموده و به شمارش صحيح و دقيق در آورده است، و تمام افراد آن در روز قيامت بسوى خداوند در حال تنهائى وارد شوندگانند.» 🌱مراد از اينکه تمام افراد به نزد خداوند در حال عبوديّت رهسپارند، اينست که تمام افراد توجّه تامّشان به خداست و در صفت مملوکيّت محضه در برابر او تکويناً سر تسليم فرود آورده اند. 🌱هميشه عبد بود و مالک نبود و نخواهد شد؛ ليکن در عالم مجاز و در پشت حجاب انانيّت ادّعاى ربوبيّت کرد و دعوى ملکيّت نمود، اينک که روز قيامت و روز ظهور و بروز حقائق است روشن مى شود که حقّاً عبد بوده و خواهد بود. 🌱و امّا مراد از اينکه در روز قيامت تنها به نزد خداوند مى آيند، اينست که همه صِفرالکفّ و تهيدستند؛ از اسباب و تعيّنات دنيا هيچ با خود نبرده اند؛ 🌱يعنى هر کس بسوى خدا مى رود با نفس خود هيچ يک از متعلّقاتى را که در دنيا ادّعاى مالکيّت آن را داشت نمى برد، و به تمام معنَى الکلمه تنهاست . *سورۀ مریم، آیۀ ۹۳ تا ۹۵ 📚«معادشناسی» ج ۹ منتخبی از ص ۳۴ تا ۳۶ #نکات_تفسیری 🆔 @nooremojarrad_com