#پاسخ_به_سؤال_اعضای_کانال #سؤال_معرفتی سؤال 👇 سلام وخسته نباشید به شما استادعزیزچقدرخوشحالم که بااین کانال اشناشدم اجرتون با امام حسین که این قدر صبورانه به سوالها جواب میدی سالها پیش ازدواج ناموفق داشتم که واقعا صلاح نبود اما من خدارو به خودش قسمش دادم ای کاش به حرف پدر مادر گوش داده بوم تاوانش و۱۳ سال دادم استاد دیگه نتوانستم تحمل کنم دست روزگار خیلی بد باهام کرد خدا یک بچه معلول بهم داد پسر عموم خیلی کتکم میزد دیگه داغون شده بودم دیگه جداشدم دخترم ۱۲ سالش بود خیلی وابسته بودم دیگه پدرش رفت گذاشتش بهزیستی الان ۲۵ سالش من میرم میبینمش هر۱ماه یه بار میبرمش بیرون تاعصربعد میبرمش بهزیستی دخترم سمنان خودم برای شهر دیگه اما۶سال ازدواج کردم خداروشکر همسرم خیلی خوبه خیلی خیلی هواموداره پارسال ۱۰ روز آوردمش خونه خودم دیسک کمر شدید دارم دیگه پرستار گرفتم امارفت افسردگی شدید گرفتم تا یه هفته اشک چشمام خشک نمیشد همسرم هم بامن اشک می‌ریخت خیلی اذیت شدطوری که خونمون شده بود افتزاه فقط میگفت حالت خوب بشه مهم نیست اماخداییش خیلی هوامو داشت امسال هم بچه همش میگه من ببر قراره امسال ببرمش روستا خونه خواهرمو گرفتم باهمسرم صحبت کردم آخه همسرم خیلی احساساتی گناه داره خیلی‌ها میگن خودت برو سمنان نیارش اما دخترم اصرار میکنه میدونم بعد رفتنش دوباره به مرگ میرسم دختر م هم بهزیستی پر پر میزنه استادراهنماییم کنید ممنونم پاسخ 👇 سلام علیکم صبوری بر تقدیر الهی و رضایت به چیزی خدا برای انسان رقم زده، اجر و ثواب فراوانی دارد، هرچند الان به دلیل این فرزند معلول سختی می‌کشید اما یقین بدانید، بر صبوری اجر فراوانی داده می‌شود. اما در مورد اینکه خودتان بروید یا فرزندان را بیاورید، باید خودتان شرایط را در نظر بگیرید و هر کدام به خیر و صلاح هر دوطرف است انجام شود. اگر هم قرار شد نزد خودتان بیاید، چرا بعد ناراحت شوید، به این فکر کنید که سالم بودید و همسر خوبی دارید که شما را همراهی می‌کند و این نعمتی است که حداقل می‌توانید سالی یک مرتبه هم فرزندتان را ببینید و اگر این هم نبود غصه داشت. فکر به این موضوع افسردگی برای شما ایجاد نمی‌کند. #اعتقادات #فرزندان