تقدیم به شهدای غریب خان طومان که مظلومانه تشییع می شوند..... مانده احساس دلم در دین، به آسانی، غریب شور و عشق و معرفت،حتی مسلمانی،غریب میکنم با اشک هایم مقدمت را غرق نور میکنم در خانه راهت را گل افشانی،غریب... آی مردم میرسد از راهِ دورِ عاشقی پیکر بی دست و بی پای شهیدانی غریب راه ما بسته ست ،چشم ما به لبهای علی ست اینچنین است عشقِ قلبِ من،که میمانی غریب... ورنه با سر میدویدم تا که تشییعت کنم تا نمانی لااقل وقتی که ایرانی...غریب... چونکه درایران شده بهداشت هاهم حزب حزب بی تجمع میشوی تشییع...پنهانی....غریب.... از همین جا گریه کردم آنقدَر که ساختم در اتاقم با غم تو بیت الاحزانی غریب میرود قلبم به سمت روضه هایی از دمشق در خرابه مینشیند کنج ویرانی غریب آه قلبم دائما در سوز و آه و ناله است در عزای داغ و جانسوز غریبانی غریب کاش میشد لااقل کنج ضریحی هم نشد مینشستم با غمم در کنج ایوانی..‌غریب... خوب شد رفتی ندیدی که چه شد اوضاع ما... وضع یک دنیا شده بعد از سلیمانی غریب... تا ابد میماند اوضاع جهانی بی گمان بی وجود یوسف زیبای کنعانی...غریب... شاعر: زهرا سادات موسوی مقدم شادی روح شهدا صلوات 🌷🌷🌷 👇👇👇 ✨ @o_gorji