〰〰▪️🥀▪️〰〰 طنین حقیقت 📚ایام فاطمیه خیمهٔ عزا برپا می‌کنیم و بر غربت زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیه خون می‌گرییم. چراکه گریه بر نادیده گرفتن حق، جولان دادن باطل و عزاداری بر مصیبت‌ها از زمان پیامبر اکرم (ص) بوده است. 🔰در یادداشت قبل به این مهم پرداختیم که چرا عزاداری می کنیم و مروری داشتیم بر موضوع عزاداری تا دوران امام سجاد (ع). 🔷امام سجاد (ع) از هر فرصتی برای زنده نگه داشتن خاطره عاشورا و یاد امام حسین (ع) و یارانش استفاده می‌کرد. نقل شده است ایشان هنگام نوشیدن آب به شدت می‌گریست و وقتی با پرسش اطرافیان در این‌باره رو به رو می‌شد، پاسخ می‌داد: «چگونه گریه نکنم، در حالی که آبی را که پرندگان و جانوران وحشی از آن آزادانه استفاده می‌کردند، بر پدرم منع نمودند»؟ 📚نویسنده کتاب سیاه‌پوشی در سوگ ائمه نور (ع)، در این‌باره چنین آورده است: هند، همسر یزید، می‌گوید: در عالم خواب دیدم دری از آسمان باز شده است و فرشتگان گروه‌گروه به سوی سر حسین (ع) فرود می‌آیند و می‌گویند: 🌼السلام علیک یا اباعبدالله، السلام علیک یابن‌رسول‌الله در ادامه، او در عالم رؤیا شاهد بوسیدن سر امام حسین (ع) توسط پیامبر (ص) و مناظر دیگری بود. هند می‌گوید: ناراحت و نگران از خواب بیدار شدم و ناگهان چشمم به نوری افتاد که از سر بریده امام حسین (ع) متصاعد بود. با مشاهده این صحنه، به جست‌وجوی یزید برخاستم و او را در اتاقی تاریک یافتم که محزون و غمگین می‌گفت: مرا چه به کار حسین؟! خواب خویش را برای او نقل کردم و او سرش را به زیر افکنده بود. 📙در برخی از روایات نقل شده است که پس از خواب عجیب و عبرت‌انگیزی که همسر یزید دید و برای شوهرش نقل کرد، یزید اسرای اهل‌بیت (ع) را خواست و برای دل‌جویی و جلب رضایت آنان، آمادگی خود را برای برآوردن خواسته‌ای از آنان اعلام کرد. اهل‌بیت امام حسین (ع) گفتند: ما بیش از هر چیز دوست داریم بر حسین (ع) گریه‌وزاری کنیم. سپس یزید مقدمات عزاداری را برای آن‌ها فراهم کرد و اسرای اهل‌بیت، هفت روز بر آن حضرت ندبه و زاری کردند؛ برای مثال، دعای زیارت «امین اللّه» که منسوب به امام سجاد علیه‌السلام و زیارت عاشورا که به امام باقر علیه‌السلام منسوب است. 🔷البته باید توجه داشت ترس یزید از خشم عمومی مردم و قیام بر ضد حکومت را باید عامل اصلی مدارا با اسرای اهل‌بیت (ع) و سعی در جلب رضایت آنان دانست. ❇️امام صادق (ع)، نسبت به بسط و گسترش فرهنگ اسلامی و شیعی تلاش وافری نمود، به تدوین و تعمیق فقه، مبانی و سنن شیعی همت گمارد و شاگردان زیادی در این جهت پرورش داد. روایات زیادی از بزرگداشت واقعه کربلا و شهادت حسین‌بن‌علی (ع) و یارانش توسط این امام نقل شده است. 📚در منابع، اشاراتی به چگونگی برپایی مراسم عزاداری امام حسین علیه‌السلام توسط امامان دیگر شیعه از جمله امام موسی کاظم و امام رضا علیهماالسلام نیز شده است. در مورد امام موسی‌بن‌جعفر (ع) از قول فرزند بزرگوارش نقل شده است: «همین که محرم فرا می‌رسید، دیگر کسی خنده‌ای بر لب آن حضرت نمی‌دید و همواره اندوهگین بود تا دهه عاشورا بگذرد و چون روز دهم فرا می‌رسید، این روز، روز نهایت غم و مصیبت بود و می‌فرمود: این است آن روزی که جدم حسین (ع) در چنین روزی کشته شد.» 🔷شیخ صدوق روایت کرده است، امام رضا (ع) می‌فرمود: «محرم ماهی بود که مردم در زمان جاهلیت قتال و جدال را در آن حرام می‌دانستند؛ اما این امت جفاکار حرمت این ماه را نگه نداشتند و خون ما را حلال، احترام ما را ضایع و اهل‌بیت ما را اسیر کردند؛ خیمه‌های اهل‌بیت را سوزاندند، اموال آنان را به غارت بردند و هیچ حرمتی از برای رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم در حق ما لحاظ نکردند. روز قتل امام حسین (ع)، چشم‌های ما را مجروح، اشک ما را جاری و عزیز ما را ذلیل گردانیدند؛ پس بر مثلِ حسین (ع) باید گریه‌کنندگان بگریند زیرا که گریستن بر او گناهان بزرگ را محو می‌کند». 📚با مرور احادیث مربوطه و مطالعه بخشی از تاریخ و کنار هم قرار دادن شیوه‌های عزاداری متوجه می‌شویم این عزاداری‌ها کاملاً هدفمند و جهت آگاه‌سازی مردم هر زمان به ظلم‌هایی بوده که در حق خاندان پیامبر (ص) روا شده است. سردمداران این ظلم‌ها سعی در عادی جلوه دادن این امور داشتند که ائمه اطهار علیهم‌السلام با شیوه‌های مختلف عزاداری در آشکار کردن این ظلم‌ها و احقاق حق‌وحقیقت کوشیدند. ✍ف. افسونی 📚 📚برداشتی از مقالات پایگاه تخصصی امام حسین علیه‌السلام فراسویی شوید 👇👇👇 〰〰▪️🥀▪️〰〰 http://eitaa.com/faraasoo