هدایت شده از محسن قنبریان
🔴 عفاف همه جا لجام زدن بر قوه و اشتهاست.
از قاعده به سوی نوک مخروط جامعه هرچه بالا روی، قوه و قدرت و مقدورات و بالتبع مشتهیات بیشتر میشود؛ پس عفاف حاکم و حکمرانی هم مهمتر است.
اصلا اگر حاکم بر خود و حکمرانی اش، قید و لجام عدالت نزند، نه عفیف میشود و نه عفت در رعایا می گستراند.
پس از این مرتبه، امربه معروف ونهی از منکرش در شهروندان اثر می کند.
همین جا هم برای تاثیر و تحقق عفاف و دیگر فضایل در جامعه باید سه مرحله را با تدبیر بگذراند:
۱. ارشاد جاهل با بهترین وسایل؛ تا واجب، معروف شود و حرام، منکر.
۲. رعایت شان ولایت طرفینی و مشاع مردم (المومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض) برای تحقق بلاتنازل امربه معروف و نهی از منکر عمومی(مردم به دولت، مردم به مردم، دولت به مردم).
۳. تفاهم و قرار اجتماعی موکد، معلوم و معین برای پیگردهای الزامی (مفاد آیه۱۲ممتحنه، روایات و فتاوای ذیل: لایعصینک فی معروف)
(مقایسه روش نبویِ گسترش فضایل در جامعه را با روش یزیدی در سریان فسق، بخصوص در مواجهه با معارضین(فضایل یا فسق) در بحث: "حزب قاسطین به فسق یزیدی باردار می شود" در فایل صوتی جلسه ۶ بشنوید)
☑️ @m_ghanbarian