﷽ من دعاء الإمام الحسين (علیه السلام ) في يوم عرفة : مُنْذُ خَلَقْتَنِى وَبَرَأْتَنِى مِنْ أَوَّلِ الْعُمْرِ مِنَ الْإِغْناءِ مِنَ الْفَقْرِ، وَکَشْفِ الضُّرِّ، وَتَسْبِیبِ الْیُسْرِ، وَدَفْعِ الْعُسْرِ، وَتَفْرِیجِ الْکَرْبِ، وَالْعافِیَةِ فِى الْبَدَنِ، وَالسَّلامَةِ فِى الدِّینِ، وَلَوْ رَفَدَنِى عَلَىٰ قَدْرِ ذِکْرِ نِعْمَتِکَ جَمِیعُ الْعالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ مَا قَدَرْتُ وَلَا هُمْ عَلَىٰ ذٰلِکَ فرازی از دعای عرفه ی امام حسین (علیه السلام): [خدایا] از آن زمان که مرا آفریدی و پدید آوردی، از همان آغاز عمر ، بعد از فقر توانگرم کردی و گرفتاری ام را برطرف کردی و اسباب آسایشم را فراهم ساختی و سختی را از من دور کردی و اندوهم را از بین بردی و بدنم را سالم نگه داشتی و دینم را حفظ کردی و اگر همه جهان برای یاد کردن نعمت هایت به من کمک کنند ،از گذشتگان تا آیندگان، نه من توان شمردن این نعمت ها را دارم و نه آنان . مفاتیح الجنان /شیخ عباس قمی کانال هیئت عشاق المهدی (عج) @oshaqh_almahdi