سلام و عرض ادب. میرزا جواد ملکی تبریزی گفته اند: #کیفیت_فکر جز این نیست که شخص متفکر گاهی به تجزیه و تحلیل نفس خود می پردازد و گاهی به تجزیه عالم مشغول میشود تا اینکه برای وی محقق شود که آنچه از عالم میداند چیزی نیست جز نفس خودش و عالم خودش، نه عالم خارجی و این عوالمی که معلوم و آشکارند برای او مرتبه ای از نفس او هستند. تا میرسد به اینکه، نفس خودش را برای خود میابد که چیست؟ پس هر صورت و خیالی را از قلب خود می زداید و اندیشه و فکرش در عدم می باشد. تا اینکه حقیقت روح و نفسش برای او منکشف میشود. یعنی عالم از میان برداشته میشود و حقیقت نفس او بدون صورت و ماده برایش ظاهر میگردد و این اولین درجه نفس است. این متن به چه معناست؟