اون پاسخ شما در مورد نشستن بر سر مزار در شب دفن را شنیدم وما همیشه اگه فردی از بستگان فوت میشد سر مزارش مینشستیم به قرآن و دعا تا غروب و مردهامون هم تا اواخر شب سر مزار میرفتن چون شنیدیم مرده از مکان جدید میترسه و تا انس بگیره در کنارش باشیم فکر کنم عمده مطلب را در سیاحت غرب خوندیم یعنی کار بیهوده انجام دادیم ؟؟؟