سلام وقتتون به خیر سوال ۱ : مگه ازدواج امر مستحب و اختیاری در فقه نیست ؟ پس چرا پدر و پدربزرگ حق تزویج فرزند و نوه شون رو دارند ؟ و اگر که دختر و پسر حق فسخ ازدواج رو بعد از سن بلوغ دارند پس اصلا چرا همچین حکمی وجود داره ؟ سوال ۲ : ازدواج یه امر اجتماعی و لازمه ازدواج به معنای خاص رسیدن به بلوغ جسمیه در صورتی که در احکام سن جایز نزدیکی به دختران رو ۹ سال بیان میکنه حالا اگه در این سن دختری به بلوغ جسمی و جنسی نرسیده باشه آیا صرف بلوغ شرعی برای مشروعیت ارتباطات جنسی کافیه؟ حکم فقها در این مورد چی هست؟ و اینکه چرا در ازدواج موقت مثل ازدواج دائم شرط عددی نداریم ؟