سلام به حمد الهی توفیق داشتیم در منطقه‌ای محروم در اطراف شهر تهران یه سری فعالیت‌های فرهنگی رو شروع کنیم، راجع به مراسم های شادی و عزاداری ائمه اطهار و عیدهای مسلمین مراسم‌هایی را برگزار کردیم، برنامه های روز جمعه داریم، تا اینکه با بزرگواری آشنا شدیم که ایشان گفتند که شما اگر می خواهید کار فرهنگی انجام بدین یعنی کلا کار مستحبی را که می‌خواهید بکنید باید موظف باشید که تا پایان عمر این کار رو ادامه بدید و همسرم هم چون شاید این شرایط را نداشته باشیم که تا آخر عمر این فعالیت‌ها را ادامه بدهیم مردد شدیم که آیا این کار را ادامه و انجام بدیم، یا نه.خواستم سوال کنم که اصلا ما همچین حکمی داریم؟ و اگر این حکم هست در چه مستحباتی وارد شده؟ آیا این فعالیت‌های ما هم جز مستحباتی محسوب میشه که باید حتماً تا آخر عمر این فعالیت ادامه داشته باشه؟ حالا اگر ما به هر دلیلی نخواهیم که فعالیت را ادامه بدهیم شرایطش رو نداشته باشیم یا اصلاً به هر دلیلی مایل نباشیم که شخصاً انجام بدیم و ادامه بدیم آیا اشکالی داره؟ و اینکه اگر اینطور باشه واقعا به نظر شما خیلی از آدما به خاطر این حکم کار فرهنگی فعالیت فرهنگی و یا هر چگونه کار مستحبی دیگه ای رو کنار نخواهند گذاشت؟ و این روایتی که ما داریم حالا من شنیدم (نمیدونم دقیقا چی هست) که گفتند که یک ملکی به وجود می‌آید با اعمال مستحبی شما که این عمل شما باید دائم انجام بدید تا پایان عمر برای اینکه اون ملک گرسنه نمونه و تغذیه اون ملک با ادامه عمل مستحبی شما تامین میشه. آیا این درسته یا نه؟ ممنون میشم اگه توضیح کاملی بفرمایید چون ما می‌خواهیم تصمیم بگیریم که این کار را ادامه بدهیم یا نه متشکرم خداحافظ