❓سؤال : آیا شخصی که به خاطر سوء مزاج بیمار گونه و ارثی، گاه و بیگاه دچار بی حوصلگی و سوء خلق می شود ، گناهکار محسوب می شود ؟ چه راهکاری توصیه می فرمایید؟ فرق نصیحت و سرزنش چیست؟ وقتی بچه های من در اثر گوش ندادن به توصیه های من دچار مشکلی می شوند و با ان ها برخورد می کنم آیا این کار اشتباه است؟ ✅پاسخ : بِسم اللّه الرَّحمنِ الرّحیم اگر کسی را اذیّت نکند ، حرف بدی نزند یا بد خُلقی نکند ، به خودی خود ، آن چه که در نفسِ انسان هست را ، نمی شود به آن گناه گفت . امّا به هر حال یک رذیلۂ نفسانی است ، آن رذیله باید برطرف شود . راهِ برطرف شدنش هم ، صبر کردن و تحمّل کردن است . و در رابطه با این مسأله صبح به صبح دست روی قلب بگذارید ، بعد از طلوع فجر دست روی قلب بگذارید ، هفتاد بار اسمِ شریف «یافتّاح» را تکرار کنید تا شرح صدر پیدا بکنید و دریا دل شوید . نسبت به سؤال دوّمتان ، فرق نصیحت با سرزنش این است که در نصیحت خیرخواهی است و ( همراه ) با موعظه ، سرزنش نیست . گفته می شود این کار خوب است، این کار بد است و یک سخن دلنشین و نرم است که بر جانِ مخاطب می نشیند ، به آن می گویند : «نصیحت ، موعظه » امّا « سرزنش »، به او می گویند: «تو این کار را کردی ، فلان کار را کردی» و در سرزنش جنبۂ اصلاح وجود ندارد . درحالی که در نصیحت و موعظه ، هدف ، اصلاح کردن است . با آنها برخورد نکنید ، برخوردِ با خشونت و سر و صدا نکنید . با مهربانی و با منطق و با آرامش ، با آن ها صحبت کنید . 🖋پیاده شده از صوت استاد رضا محمدی شاهرودی کانال ایتای استاد محمدی⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/3602645023C15b0da7178 آدرس تلگرام https://t.me/osooledin1 💐💐💐