#اخلاق_فطری 🔴در مسافرت خوب است انسان با کسی مصاحبت و رفاقت کند که در انفاق در حد او باشد و با کسی که بیشتر یا کمتر از او انفاق می‌کند، همسفر نباشد. ابوبصیر می‌گوید به امام صادق علیه السلام عرض کردم: يَخْرُجُ الرَّجُلُ مَعَ قَوْمٍ مَيَاسِيرَ وَ هُوَ أَقَلُّهُمْ شَيْئاً فَيُخْرِجُ الْقَوْمُ النَّفَقَةَ وَ لَا يَقْدِرُ هُوَ أَنْ يُخْرِجَ مِثْلَ مَا أَخْرَجُوا. فَقَالَ: مَا أُحِبُّ أَنْ يُذِلَّ نَفْسَهُ لِيَخْرُجْ مَعَ مَنْ هُوَ مِثْلُهُ؛ [۱] شخصی با گروهی ثروتمند مسافرت می‌کند که او از آنها سرمایه اش کمتر است، پس آنان نفقه خویش را بیرون می‌آورند و او نمی تواند به اندازه آنان نفقه راه بدهد. حضرت فرمود: دوست ندارم که او خودش را ذلیل و خوار کند، او باید با کسی مثل خودش مسافرت کند. در حدیثی دیگر حسین بن ابی العلا می‌گوید: بیست و چند نفر بودیم که به سفر حج می‌رفتیم و من هر منزلی که می‌رسیدیم گوسفندی ذبح می‌کردم. پس وقتی خواستم بر امام صادق علیه السلام وارد شوم، فرمود: ای حسین، مؤمنین را ذلیل و خوار می‌کنی؟ گفتم: از این امر به خدا پناه می‌برم. فرمود: به من رسیده است که در هر منزلی گوسفندی ذبح می‌کنی؟ عرض کردم: این کار را به خاطر خدا انجام می‌دهم. فرمود: آیا نمی دانی که در میان آنان کسی است که دلش می‌خواهد کاری مثل تو انجام دهد، ولی قدرتش به آن نمی رسد و در خود احساس ضعف و ناتوانی می‌کند. عرض کردم: استغفار می‌کنم و تکرار نمی کنم. این روایت اهمیت مراعات شخصیت و عزت مؤمنین را به خوبی بیان می‌کند. امام علیه السلام حتی از احسان و بخششی که موجب احساس ذلت و خواری برای مؤمنی می‌شود، منع فرموده است. این روایت اگر چه در مورد سفر و همسفران مطرح شده است، ولی نکته اخلاقی مهمی را یادآوری می‌کند: حفظ عزت مؤمنین از همه امور مهم تر است. 📚[۱]: الكافی، ج ۴، ص ۲۸۷؛ وسائل الشيعة، ج ۱۱، ص ۴۱۴؛ بحارالانوار، ج ۷۳، ص ۲۶۹. اخلاق فطری ، ص ۱۹۰ ، ۱۹۱ ، ۱۹۲ کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a