استاد دیانت : که سی سال میزبانت بود ،،،،یادش بخیر ساعتها قبل باید زودتر می امدیم جا میگرفتیم تا نظاره گر ضجه هایت در نماز باشیم ،،راستی تو با ڴفتن ایاک نعبد چه می دیدی و می یافتی که گاهی حس میکردیم نفست از شوق وصال قطع شده ،،،،، اما من بیچاره ،،چه بگویم بعد از چهل سال ،،، عیب خود گویم به ‌ من نکردم بندگی این عبادتها بود سرمایه شرمندگی دعوی ایاک نعبد یک دروغی بیش نیست من که در جان وسرم باشد هوای بندگی @dianatteb