•┄☆••✨﷽✨••☆┄• ✍ حکایت ۶۶ «اوست اول و آخر» خداوند به داوود فرمود: ای داوود راه ما بر بندگان ما روشن دار و دوستی ما در دل ایشان افکن . نعمت ما به یاد ایشان آور و سخنان ما را در دل ایشان شیرین کن . و بگوی که من آن خداوندم که با وجودم بخل نیست و با علمم جهلی نیست و با صبرم عجزی نیست و با غضبم زجری نیست .......... و اگر بنده تقصیر کند و حق کرامت حق را نشناسد و شکر نعمت نگذارد خداوند او را عتاب کند. چنانکه به نقل از امیرالمومنین که خداوند می فرماید : «ای بنده من ! انصاف ده ، من با تو به نعمتها دوستی کنم و تو به معصیتها با من دشمنی ! نیکی من پیوسته بر تو فرود آید و بدی تو همواره به سوی من اوج می گیرد. ┄┅ ✿❀✨🌙✨❀✿ ┅┄ @ostad_shojae_yazd