🔻 احادیث و روایات:
🏷 قَالَ رسولُ الله صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ:
«مَنْ خَافَ أَدْلَجَ ، وَ مَنْ أَدْلَجَ بَلَغَ اَلْمَنْزِلَ.»
▫️آن کس که [از خطرات در راهماندن] بترسد، شبانه راه میپیماید، و هر که چنین کند به منزل میرسد.
📖 نُزهة الناظر (الحُلوانی - قرن ۵هـ)، ج۱، ص۲۴
🔅🔅🔅
🏷 قَالَ رسولُ الله صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ:
«... إِنَّهُ مَنْ خَافَ اَلْبَيَاتَ أَدْلَجَ وَ مَنْ أَدْلَجَ اَلْمَسِيرَ وَصَلَ ...»
هر کس از شبماندن بترسد، شبانه حرکت میکند و هرکس شبانه راه را بپیماید، میرسد.
اعلام الدین (دیلمی)، ج۱، ص۳۳۴
🔅🔅🔅
🏷 عَنِ اَلصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ آبَائِهِ، قَالَ: قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ:
«وَ اَللَّهِ مَا دُنْيَاكُمْ عِنْدِي إِلاَّ كَسَفْرٍ عَلَى مَنْهَلٍ حَلُّوا إِذْ صَاحَ بِهِمْ سَائِقُهُمْ فَارْتَحَلُوا؛
وَ لاَ لَذَاذَتُهَا فِي عَيْنِي إِلاَّ كَحَمِيمٍ أَشْرَبُهُ غَسَّاقاً وَ عَلْقَمٍ أَتَجَرَّعُهُ زُعَاقاً وَ سَمِّ أَفْعًى أَسْقَاهُ دِهَاقاً وَ قِلاَدَةٍ مِنْ نَارٍ أُوهِقُهَا خِنَاقاً؛
وَ لَقَدْ رَقَّعْتُ مِدْرَعَتِي هَذِهِ حَتَّى اِسْتَحْيَيْتُ مِنْ رَاقِعِهَا، وَ قَالَ لِيَ: اِقْذِفْ بِهَا قَذْفَ اَلْأُتُنِ لاَ يَرْتَضِيهَا لِيَرْقَعَهَا.
فَقُلْتُ لَهُ: اُعْزُبْ عَنِّي، فَعِنْدَ اَلصَّبَاحِ يَحْمَدُ اَلْقَوْمُ اَلسُّرَى وَ تَنْجَلِي عَنَّا عُلاَلاَتُ [غَلاَلاَتُ] اَلْكَرَى؛
وَ لَوْ شِئْتُ لَتَسَرْبَلْتُ بِالْعَبْقَرِيِّ اَلْمَنْقُوشِ مِنْ دِيبَاجِكُمْ، وَ لَأَكَلْتُ لُبَابَ هَذَا اَلْبُرِّ بِصُدُورِ دَجَاجِكُمْ، وَ لَشَرِبْتُ اَلْمَاءَ اَلزُّلاَلَ بِرَقِيقِ زُجَاجِكُمْ، وَ لَكِنِّي أُصَدِّقُ اَللَّهَ جَلَّتْ عَظَمَتُهُ حَيْثُ يَقُولُ:
«مَنْ كٰانَ يُرِيدُ اَلْحَيٰاةَ اَلدُّنْيٰا وَ زِينَتَهٰا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمٰالَهُمْ فِيهٰا وَ هُمْ فِيهٰا لاٰ يُبْخَسُونَ * أُولٰئِكَ اَلَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي اَلْآخِرَةِ إِلاَّ اَلنّٰارُ»... ».
▫️امام صادق عليه السّلام از پدرش از جدش از پدرانش اين خطبه را از امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام نقل كرده:
به خدا دنياى شما در نزد من نيست جز منزلگاه مسافران كه بر سر آب فرود آمدند و چون قافله سالار بر آنها بانگ زند بايد بكوچند؛
و لذتهاى آن در پيش من چون حميم دوزخ است كه داغ مینوشم و چون شربت تلخى است كه ناگوار جرعه وار فرو میدهم و زهر ماری است كه بر من تزريق مىشود و گردن بند آتشى است كه گلوگير من است؛
من اين پالتو خود را آن قدر وصله زدم كه از وصلهكننده آن شرم دارم و آخر به من گفت: آن را چون سنگ سوخته به دور افكن، و نپسنديد كه وصله زند.
گفتم: از من دور شو، بامدادان شبروها كار خود را بستايند و رنج بیخوابى از ما سترده شود؛
اگر بخواهم پيراهن عبقرى نقشهدار ديباى شما را توانم پوشيد، و مغز گندم با سينه جوجه توانم خورد، و آب صاف در ظرف بلور توانم نوشيد، ولى من خداى جلّت عظمته را تصديق كنم كه میفرمايد:
هر كه دنيا و زيورش را خواهد كردارشان را در آن عوض دهيم و در دنيا كم و كاستى ندارند. * آنهايند كه در آخرت جز دوزخ ندارند ...» (هود ۱۵)
📖 الامالی (الصدوق)، ج۱، ص۶۲۰ ؛ کمرهای
╔═════┈┅┅┈═════╗
💠
@ostadamirivahid
╚═══════════
l👇🏻ادامه