فراز مردانی: قفس حادثه رفته زسر شوق غزلخوانی ام خواب ندارد غم پنهانی ام ساحل صبرم دمی آرام نیست ثانیه در ثانیه طوفانی ام باز نشد کوچه ی تنگ قفس رام نشد مرغ پریشانی ام شعله بر افروخته بر سینه ام صاعقه ی سر به گریبانی ام حیرت از آن ست که من سال هاست رهگذر کوچه ی حیرانیم همتی ای عشق نجا تم بده در قفس حادثه زندانی ام گر تو صدایم نکنی نیستم گر تو نگاهم نکنی فانی ام چون تو شدی منظره ی منظرم منظره ی شهر چراغانی ام گر غزل عاطفه خواندم "فراز" یار فرا خوانده به مهمانی ام فراز  مردانی @faraz_mardani