هر چه خواندم نامه‌هایت را نیفتاد اتفاق می‌روم تا هیزمی دیگر بریزم در اجاق بی‌سبب دست تمنا تا درختان می‌بری سیب‌ها دیگر به افتادن ندارند اشتیاق از دورویی تلخ‌تر در کام اهل عشق نیست تا دلت با من دو رنگی کرد شیرین شد فراق کافرم در دیده‌ی زاهد، ولی در دین عشق آفرین بر کفر باید گفت و نفرین بر نفاق