💢عکس‌ها بی صدا سخن می‌گویند 🔰هر یک از کودکان حاضر در این عکس، داستانی ناگفته دارند؛ صدایی که بیش از یک سال در گلویشان گره خورده و تبدیل به بغضی شده که راه سخن را بسته است. اما افسوس که در دنیای پرمدعای حقوق بشر، گوش شنوایی برای شنیدن این فریادها وجود ندارد. 🔹اگر بخواهیم پای حرف یکی از این بچه ها بنشینیم، بی‌شک آن نوجوانی است که صدایش از همه بلندتر است؛ همان که در میانه تصویر، ظرف خالی را مقابل صورتش گرفته است. گویی می‌گوید: می‌توانم آوارگی، گرسنگی، سختی و پابرهنه بودن را تاب بیاورم، اما نمی‌توانم در این حالت دردناک و تحقیرآمیز دیده شوم. به همین دلیل، صورتم را می‌پوشانم. 👌این همان غرور و عزتی است که غزه، در کنار تمامی دردها و رنج‌هایش به جهان مخابره می‌کند. گاه با تصویر یحیی السنوار و گاه با عکس نوجوانی که در صف غذا با صورتی پوشیده ایستاده است؛عکس‌هایی یادآور این حقیقت که حتی در اوج تلخی‌ها، عزت و شرف در دل مردم غزه زنده است. -بشر _ فاطمیه