منظور از تعابیری مثل: «کتابٌ مبین»، «‌کتاب مکنون»، «لوح محفوظ» که در قرآن آمده، چیست؟ برای اینکه بهتر با جملات یاد شده آشنا شویم لازم است به بررسی واژه ها در لغت بپردازیم: الف ) واژه کتاب «کتاب» از «کَتَبَ»است و «کَتَبَ»در لغت یک اصل دارد و آن ضمیمه کردن چیزی به چیز دیگر است. کتاب و کتابت نیز از همین ریشه است.[1] در مجمع البیان آمده: «کتاب، مصدر به معنای مکتوب است. مانند: حساب و اصل آن، جمع و انضمام است.[2] در نتیجه فقط به معنای نوشتن با قلم نیست، بلکه به معنای ضمیمه کردن چیزی با چیز دیگرهم است حال، با ضمیمه حروف با حروف دیگر یا خیاطی کردن یا …. از موارد استعمال کتب و مشتقات آن استفاده می شود؛ که این لفظ درجایی به کار رفته که بین دو یا چند چیز پیوندی ناگسستنی ایجاد می شود و این کلمه نیز برای دوختن دو چیز به یکدیگر به کار رفته است. و نوشتن را نیز از این جهت کتابت گویند که کلمات و جمله ها بر صفحه ای(سنگ، چرم، کاغذ، و هر چیز دیگر) حک می شود و با آن گره می خورد و یا در آن ثبت و ضبط می شود و کتاب هم بر امور حسی به کار می رود و هم بر امور غیر حسی و معنوی. 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇