✅پاسخ: غیبت امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) یکی از اسرار الهی است؛ یعنی خداوند بر اساس مصلحت‌هایی که خود می‌داند، امام دوازدهم را از دیدگان انسانها غایب ساخت. به این معنا که امام (علیه‌السلام) در جامعه حاضر است، ولی ظاهر نیست. بر اساس روایات، امام(علیه‌السلام) از زندگی طبیعی برخوردار است، مردم را می‌بیند؛ صدای آنان را می‌شنود و در اجتماعات آنها وارد می‌شود، اما مردم ایشان را نمی‌بینند یا نمی‌شناسند و تا موانع ظهور که از طرف خود مردم است، برطرف نگردد، امام(علیه‌السلام) ظهور نخواهد کرد. غیبت امام(علیه‌السلام) اگرچه سبب از دست رفتن برخی از فواید ظهور ایشان می‌شود، لکن فیض بخشی وجود مقدس او با غیبت منافاتی ندارد. وجود امام(علیه‌السلام) ثمرات ظاهری و باطنی بسیاری دارد که برخی از آنها، عبارتند از: 1- امام(علیه‌السلام) واسطه فیض وجود به تمام مخلوقات و قلب عالم امکان است. هر نعمتی که از ناحیه خداوند به مخلوقات می‌رسد، به‌واسطه امام است؛ در واقع خداوند به‌وسیله او که موجود برتر و کامل‌‎تری است، فیوضات خود را به مخلوقات می‌رساند، در زیارت جامعه کبیره، این گونه آمده است: «بکم فتح الله و بکم یختم وبکم ینزل الغیث و بکم یمسک السماء ان تقع علی الارض الا باذنه» «خداوند به سبب شما عالم را آغاز کرد و به سبب شما نیز آن را ختم می‌کند؛ به سبب وجود شما باران می‎‌فرستد و به برکت وجود شما آسمان را نگه داشته است؛ از اینکه بر زمین فرود آید، جز به اراده او» بنابراین وجود امام حتی در غیبت و نهان زیستی، سرچشمه حیات همه موجودات است تا آنجا که در روایت می‌فرماید: «هرگاه زمین از حجت الهی خالی بماند، اهل خود را فرو می‌برد»1. 2- امنیت و آرامش اهل زمین به وسلیه امام(علیه‌السلام) است. شاهد این مطلب آیه «و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم»؛ خداوند ایشان را عذاب نکند، در حالی که تو در میان ایشان هستی. در این جهت وجود امام مثل وجود پیغمبر است و امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فرمود: «نحن امان لاهل الارض. من امانم برای اهل زمین»2. 2- وجود امام(علیه‌السلام) امنیت فکری و روحی فراهم می‌کند؛ زیرا با رهبری امام(علیه‌السلام)، انحرافات فکری و عقیدتی که موجب تزلزل روحی و فکری جامعه است، از بین می‌رود و امنیت فکری و روحی ایجاد می‌شود. 3- نقطه اتکاء بندگان در حوادث روزگار است؛ مردم در سایه وجود امام(علیه‌السلام) احساس آرامش دارند و به آینده امیدوارند. اعتقاد به وجود امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) امید را در دلها زنده نگه داشته و انسانها را به خودسازی و آمادگی برای قیام بزرگ جهانی فرا می‌خواند. هانری کربن مستشرق غربی می‌گوید: «به عقیده‌ی من مذهب تشیّع، تنها مذهبی است که رابطه‌ی هدایت الهی را میان خدا و خلق برای همیشه نگه داشته است و به طور پیوسته، ولایت را زنده و پابرجا می‌دارد. 4- مردم می‌توانند به حضرت مهدی(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، توسل پیدا کنند و از دستگیری و امدادهای امام(علیه‌السلام) بهره‌مند شوند. امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) در توقیع شریف خود به شیخ مفید می‌نویسد: (ما در رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نبرده‌ایم که اگر جز این بود، دشواری‌ها و مصیبتها به شما فرود می‌آمد و دشمنان، شما را ریشه کن می‌کردند3. 5- غیبت ایشان اتمام حجتی بر مردم است. اگر امام زنده باشند و غایب، مردم می‌دانند که علت غیبت، خود آنها هستند و حق اعتراض بر خدا را ندارند، اما اگر امام(علیه‌السلام) به دنیا نیامده باشد، زمینه اعتراض مردم به خدا هست که به خاطر محرومیت از منافع وجود امام (علیه‌السلام) بگویند: خدایا اگر تو امام را زنده می‌کردی، شاید ما با او همراه می‌شدیم. 6- از ملاقات بزرگان شیعه و سنی با امام زمان(علیه‌السلام) نقل‌های زیادی در کتب معتبر آمده است. بر اساس مطالب مذکور در زمان غیبت، انسانها از وجود مقدس امام زمان(علیه‌السلام) نفع می‌برند، همچنان که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) فرمودند: سوگند به خدایی که مرا به پیامبری برانگیخت در زمان غیبتش از او نفع می‌برند و از نور ولایتش بهره می‌گیرند، همان‌گونه که از خورشید پشت ابر استفاده می‌کنند4. نتیجه : 1-غیبت امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) از اسرار الهی است. 2- امام حاضر است و تمام تکالیف امامت را انجام می‌دهد، فقط ظاهر نیست. 3- فیض بخشی وجود مقدس او متوقف بر ظاهر بودن ایشان نیست. 4- از جمله برکات وجود امام آن است که ایشان واسطه فیض وجود به مخلوقات‌اند. امیدواری انسانها، پاسداری از آیین خدا، نجات شیعیان از شر دشمنان، دستگیری از شیعیان در مصیبت‌ها، اتمام حجت بر مردم... از دیگر برکات وجود ایشان است. 4- در طی تاریخ مؤمنین بسیاری امکان ملاقات با امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را داشته‌اند. منبع http://www.pasokhbesoalat.ir/ 🔰 @p_eteghadi 🔰