آیا دلت پاک باشد درست است؟ قطعا این کلام برای توجیه گناهی است که شخص مرتکب می شود و هیچ سندی عقلایی و مشروع ندارد درواقع این روش و منش مسیحیت است که آنها قانون و دستورعملی در دین تحریف شده خود ندارند.و مرجئه در اسلام گروهی بود که چنین منشی را پیش گرفتند. واهل بیت ع کرارا از آن نهی کرده و لعن شان نموده اند امام صادق ع قدریه و خوارج را یکبارلعن کرده است ولی مرجئه را سه بارلعن کرده است. 📚کافی ج2ص420 ایناندیشه در اسلام کاملا رد شده و معتقد به آن را از دائره اسلام خارج و درقیامت کورمحشور می شود درهمه جای قرآن؛ایمان با عمل صالح ذکر شده است و جدا از هم نیستند پیامبران و اهل بیت ع ملزم به عمل بوده اند و با التزام به حرف (دلت پاک باشد)نزول قرآن و ارسال رسل؛لغو خواهد بود. دراسلام کسی که باطنش خوب باشد و ظاهرش بد باشد؛فاسق است کسی که باطنش بد است ظاهرخوب باشد؛منافق است کسی که همه باطن خوب هم ظاهرش خوب،مومن است کسی که هم باطنش بد و هم ظاهرش بد؛کافر است. 1 .مگر میشود کسی دلش پاک باشد اما عمل ناپاکی انجام دهد ؟ مثلا یک گل نرگس داشته باشم اما بوی متعفن بدهد ؟ و یا اینکه از یک گنداب انتظار رایحه خوش داشته باشیم ؟ یک ضرب المثل فارسی داریم که می گوید : « از کوزه همان برون تراود که در اوست . » 2 . اگر فقط بحث پاک بودن نیت بود ، به نظر شما لازم بود که خداوند تعالی 24000 پیامبر را برای هدایت انسانها بفرستد و اینکه قرآن را بصورت مفصل نازل کند ؟ خب همان اول بگوید نیتت را پاک کن و هر چه دوست داری انجام بده . 3 . کارهای ناشایست ثمره و نتیجه ناشایست دارند . و به نیت انسان بستگی ندارد . اما برخی از این نتیجه ها برای ما ملموس و محسوس هستند و برخی دیگر برای ما ملموس و محسوس نمی باشند . مثلا اگر کسی نیتش را پاک کند و خدای نکرده پدر شما را بکشد کار درستی انجام داده است ؟ یا اینکه دزدی با نیت پاک اموال شما را بدزدد شما با او برخورد نمی کنید ؟ خب اگر کارش ایرادی ندارد که شما حق برخورد با او را ندارید . ( لابد شما هم با نیت پاک تنبیهش میکنید ) . 4 . واقعیت هر عملی با نیت افراد عوض نمیشود . یعنی اگر شما ضربه محکمی به دیوار بزنید ، لا جرم دیوار میشکند خواه نیتتان پاک باشد یا ناپاک . وقتی کسی کار ناشایستی انجام بدهد با نیتش نمیتواند آن عمل را پاک کند ، زیرا که واقعیت عمل ناپاک است و اصطلاح علمی آن « حسن و قبح عقلی » است . بصورت اجمالی بگویم : هرکسی که فعل و کاری را انجام بدهد خواسته یا ناخواسته تبلیغ آن فعل را کرده است . یعنی اگر کسی خدای نکرده فحشایی را مرتکب شود تبلیغ آن را هم کرده است . حالا شما تصور کنید که چه بلایی بر سرآن جامعه می آید . به همین دلیل دین مبین اسلام با انجام اینگونه کارها مخالفت کرده است و دستور امر به معروف و نهی از منکر داده است . 🔰 @p_eteghadi 🔰