برخی بر این باور هستند که اسلام با عدم جواز خروج زن بدون اجازه شوهر، او را تحقیر کرده است و در جامعه کنونی اجازه خواستن زن از شوهر برای خروج از خانه و یا مسافرت‌های خارج از کشور و.. نوعی تحقیر و ضایع کردن حق زن می‌باشد. در پاسخ به این شبهه چند دلیل را می‌توان بیان کرد: 1. نفس اطاعت دليل بر تحقير نيست و در اطاعت زن از مرد تحقيری مشاهده نمی‌شود و خداوند در موارد متعدد دستور به اطاعت داده است: الف. به امت خود دستور داده كه از رسول و اولياء اطاعت كنند.[1] ب. اطاعت فرزندان از والدين همواره مورد سفارش خداوند بوده است و به معنای تحقير فرزندان نيست . [2] همچنین در اجتماع نیز موارد ديگری از اطاعت وجود دارد و هیچ گونه تحقیری پیش نمی‌آید؛ زیرا در زندگی اجتماعی انسانی، افراد جنبه‌های مختلفی دارند، به عنوان مثال يک پزشک در ساختن بناء از يک معمار اطاعت می‌كند و باید طبق نظر او عمل کند تا نتیجه مناسب را دریافت نماید يا بالعكس؛ یعنی در یک جنبه متخصص است، ولی در جنبه‌های دیگر به خاطر عدم تخصص مجبور به پذیرش قول دیگران و اطاعت از آنها است. 2. نيازمندی‌های افراد نسبت به يكديگر به واسطه شئونات مختلفی است كه در آنها وجود دارد. در مقايسه زن با مرد به دليل تفاوت توانمندی‌ها در موضوعات مختلف، يكی مأمور به اطاعت و تبعيت از ديگری است و معنای تحقير را ندارد.[3] 3. اینگونه نیست که زن باید به طور مطلق برای هر کاری از شوهرش اجازه بگیرد. در اوامر و نواهی الهی (يعنی آنچه شرعا بر زن واجب يا حرام است مثل نماز يا ترک گناه و امثال آن) امر و نهی و رضايت و عدم رضايت واذن و عدم اذن شوهر اثری ندارد بلكه بر زن واجب است مطيع شرع باشد.[4] 👇👇👇