🔴 می‌گویند امام حسین علیه السلام وقتی به کربلا رسید اسبش حرکت نکرد، هر کاری کرد حرکت نکرد، بعد امام پرسید اینجا کجاست؟ ببخشید! یعنی آن یعنی اسب می‌فهمد اینجا کربلاست، ولی امام حسین نه؟!! ⚫️ بررسی روایت: بنابر تحقیق و جست‌وجو؛ چنین نقلی در منابع متقدم نیافتیم، مگر در کتاب روضة الشهداء کاشفی سبزواری ( که کتابی ایشان مورد تعرض شهید استاد مطهری بابت تحریفات عاشورا قرار گرفت ) که عبارتشان چنین است: «اسب امام حسین علیه السلام به زمین هولناک رسیده بایستاد، و هر چند امام تازیانه می‌زد گام از گام بر نمی‌داشت. امام حسین پرسید که هیچ‌کس مى‏داند این چه زمین است؟ یکى گفت، این را ارض ماریه گویند، آن‌حضرت گفت: شاید نام دیگر داشته باشد، گفتند: آرى، این موضع را کربلا خوانند. امام حسین گفت: الله اکبر ارض کرب و بلا و سفک الدّماء این زمین کرب و بلا است و این جاى ریختن خون‌هاى ما است. این‌جا محطّ رجال آل عبا است». در این نقل سخنی از تعویض اسب نیامده است. ⚫️ اما در بعضی از کتاب‌های متأخر با اضافاتی این‌گونه نقل شده است که امام علیه السلام‌ اسب را تعویض کردند: امام حسین علیه السلام با سپاهش رهسپار شدند تا به دشت کربلا رسیدند. ناگهان اسب امام علیه السلام ایستاد و امام علیه السلام از آن پیاده شد و بر اسب دیگرى سوار شد. آن نیز حرکت نکرد. هفت اسب عوض کرد، ولى هیچ‌کدام حتّى یک گام جلوتر نرفتند. امام علیه السلام چون این امر شگفت را دید پرسید: «نام این سرزمین چیست»؟ گفتند: غاضریّه. فرمود: «آیا نام دیگرى دارد»؟ گفتند: نینوا. فرمود: «نام دیگرى»؟ گفتند: ساحل فرات. باز پرسید: «نام دیگرى دارد»؟ گفتند: کربلا. امام علیه السلام آهى کشید و فرمود: «دشت اندوه و بلا!» سپس فرمود: «از این‌جا کوچ نکنید که به خدا سوگند این‌جا خوابگاه شتران ما و جاى ریختن خون‌هاى ما و هتک حریم ما و محلّ شهادت مردان ما و ذبح کودکان ما است. به خدا سوگند! همین‌جا قبرهاى ما را زیارت کنند و جدّم رسول خدا به این تربت نویدم داده است و در فرموده او خلاف نیست». ⚫️ اما روایت که پرسیدن از نام سرزمین باشد و نیز خبر دادن شهادت امام حسین علیه السلام در منابع متقدم و معتبرتر آمده است. ⚫️ علم امام حسین‌ علیه السلام: پرسش دوم در واقع به بحث از علم غیب امامان معصوم علیهم السلام برمی‌گردد؛ به طور خلاصه باید گفت: علم ائمه اطهار علیهم السلام به غیب (آنچه بوده و هست و خواهد بود) علم عرضى و حصولى (دریافت از خداوند) و برگرفته از إذن و اجازه خداوند و محدود به آن مقدارى است که خداوند ایشان را بر آن مطلع می‌گرداند نه بیشتر. از طرف دیگر، این علم غیبى بدین معنا نیست که هیچ امرى بر آنها پوشیده نباشد. به دیگر سخن؛ ائمه علیهم السلام ممکن است بالفعل، بسیاری از اسرار غیبی را ندانند، ولی هنگامی که خدا اراده کند آگاه می‌شوند و یا هنگامی که خودشان اراده کنند با اذن و رضای پروردگار از علوم غیبی مطلع می‌گردند. ⚫️ با توجه به این مقدمه و با فرض پذیرش این روایت؛ امام حسین علیه السلام با آن‌که خبر از شهادت خود در کربلا داشتند، اما این اسب و یا افرادی که از آنان نام منطقه را جویا شده بود، در تطبیق این سرزمین‌ با کربلایی در دانش غیبی حضرتشان بود، واسطه شدند. همان‌طور که هدهد حضرت سلیمان علیه السلام را برای یافتن آب، به محل آن راهنمایى ‏کرد. 📚پی نوشت: ✍️ اسلام کوئست ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌🔰 @p_eteghadi 🔰