در مورد احادیثی از امام صادق و بقیه امامان که نوشته بود نباید برای قیام وظهور کاری کرد، توضیح بفرمایید 🔸برخی احاديث كه دستاويز مخالفان تشكيل حكومت دينى در عصر غيبت است، شامل احاديثى است كه در نگاه ابتدايى و سطحى، بر نهى مبارزه با حكومت هاى فاسد، و لزوم سازش و مسالمت با آنها، قبل از قيام امام مهدى(ع) دلالت دارند. مهم ترين احاديث اين دسته،به چهار گروه تقسيم مى شوند. 🔹گروه اوّل، احاديثى هستند كه رهبرانِ قيام قبل از قيام امام مهدى(ع) را «طاغوت» ناميده اند و به حسب ظاهر دلالت دارند كه هر گونه جنبش بر ضدّ ستمگران قبل از نهضت جهانى مهدوى، مذموم و محكوم است، مانند آنچه كلينى رحمه اللَّه ، از ابو بصير، از امام صادق(ع) نقل كرده كه فرمود: كُلُّ رَايَةٍ تُرفَعُ قَبلَ قِيامِ القائِمِ فَصاحِبُها طاغُوت . هر پرچمى قبل از قيام قائم برافراشته شود، پرچمدار آن، طاغوت است. 🔸طبق اين سخن، قيام بر ضدّ زمامداران ستمگر، قبل از قيام جهانى امام عصر(ع) به طور مطلق، جايز نيست و هر كس رهبرى آن را به عهده داشته باشد، طاغوت شمرده مى شود و مخالفت با او واجب است. 🔸گروه دوم از احاديث اين دسته، احاديثى هستند كه توصيه مى كنند قبل از آشكار شدن نشانه هاى ظهور امام مهدى(ع) ، پيروان اهل بيت عليهم السلام نبايد در مبارزه بر ضدّ حاكمان جائر شركت كنند، مانند حديثى كه ثقة الإسلام كلينى رحمه اللَّه از سدير نقل كرده كه امام صادق(ع) خطاب به او مى فرمايد: يا سَديرُ! الزَم بَيتَكَ وَ كُن حِلساً مِن أحلاسِهِ ، وَ اسكُن ما سَكَنَ اللَّيلُ وَ النَّهارُ ، فَإِذا بَلَغك أنَّ السُّفيانىَّ قَد خَرَجَ فَارحَل إلَينا. 🔸اى سدير! پيوسته در خانه خود بنشين و همچون پلاسى از پلاس هاى خانه باش، و تا شب و روز آرام است، آرامش خود را حفظ كن. پس هنگامى كه شنيدى سفيانى قيام كرده است، به سوى ما كوچ كن، گرچه با پاى پياده. همچنين ايشان در حديثى ديگر از عمر بن حنظله از امام صادق(ع) نقل كرده كه مى گويد : خَمسُ عَلاماتٍ قَبلَ قِيامِ القائِمِ : الصَّيحَةُ، وَالسُّفيانِيُّ، وَالخَسفُ، وقَتلُ النَّفسِ الزَّكِيَّةِ، وَاليَمانِىُّ. فقُلتُ: جُعلِتُ فِداكَ إن خَرَجَ أحَدٌ مِن أهلِ بَيتِكَ قَبلَ هذِهِ العَلاماتِ أنَخرُجُ مَعه؟ قالَ : لا .پيش از قيام قائم(ع) پنج نشانه است: صيحه آسمانى، قيام سفيانى، فرو رفتن لشكر سفيانى در زمينى به نام بيداء،كشته شدن نفس زكيّه، و قيام يمانى. گفتم: فدايت شوم! اگر قبل از اين نشانه ها، يكى از خاندان شما قيام كرد، آيا با او همراهى كنيم؟ فرمود: نه. 🔹در حديث ديگرى نيز، در ماجراى قيام ابو مسلم خراسانى و نامه وى به امام صادق(ع) ، ايشان در باره نشانه هنگام قيام، خطاب به فضل بن كاتب مى فرمايد: لا تَبرَحِ الأَرضَ يا فَضلُ حَتّى يَخرُجَ السُّفيانِىُّ ، فَإِذا خَرَجَ السُّفيانِىُّ فَأَجيبوا إلَينا - يَقولُها ثَلاثاً - و هُوَ مِنَ المَحتومِ . از جاى خود حركت مكن تا اين كه سفيانى قيام كند. پس هر گاه سفيانى قيام كرد، به سوى ما روى آوريد (اين جمله را سه بار تكرار كرد) و اين، از نشانه هاى حتمى است. 🔸در حديثى ديگرى، ابو بكر حضرمى مى گويد: هم زمان با ظهور پرچم هاى سياه در خراسان، من و ابان بر امام صادق(ع) وارد شديم و گفتم: نظر شما چيست؟ امام(ع) فرمود: اِجلِسوا فى بُيوتِكُم ، فَإِذا رَأَيتُمونا قَدِ اجتَمَعنا عَلى رَجُلٍ ، فَانهَدوا إلَينا بِالسِّلاحِ . در خانه خود بنشينيد و هر گاه ديديد كه ما گِرد مردى جمع شده ايم، با سلاح به سوى ما بشتابيد. اين احاديث به حسب ظاهر، دلالت دارند كه پيروان اهل بيت عليهم السلام قبل از مشاهده نشانه هاى ظهور امام مهدى(ع) ، هيچ وظيفه اى براى مبارزه بر دوش ندارند؛ بلكه وظيفه آنها خانه نشينى و همكارى نكردن با قيام كنندگان است. 🔸گروه سوم احاديث، بر وجوب تقيّه بويژه قبل از قيام امام مهدى(ع) دلالت دارند كه مقتضاى آنها، حرمت قيام است. دو حديث حسين بن خالد و محمّد بن عماره، از اين گروه و به قرار زيرند : شيخ صدوق به سند خود از حسين بن خالد ، از امام رضا(ع) نقل كرده كه فرمود: 🔹لا دينَ لِمَن لا وَرَعَ لَهُ ، وَ لا إيمانَ لِمَن لا تَقيَّةَ لَهُ ، إنَّ أكرَمَكُم عِندَ اللَّهِ أعمَلُكُم بِالتَّقيَّةِ ... . إلى يَومِ الوَقتِ المَعلومِ ، وَ هُوَ يَومُ خُروجِ قائِمِنا أهلَ البَيتِ عليهم السلام ، فَمَن تَرَكَ التَّقيَّةَ قَبلَ خُروجِ قائِمِنا فَلَيسَ مِنّا . كسى كه از گناه پرهيز نمى كند، دين ندارد، و كسى كه تقيّه را رعايت نمى كند، ايمان ندارد. گرامى ترين شما نزد خدا، كسى است كه بيشتر تقيّه مى كند ... تا روزى كه وقت آن [نزد خدا ]معلوم است و آن، روز قيام قائم ما اهل بيت عليهم السلام است. پس هر كس قبل از قيام قائم ما تقيّه را ترك كند، از ما نيست. ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌🔰 @p_eteghadi 🔰