🍀صلوات برای تعجیل درفرج امام زمان فراموش نشه🍀
#پرسش
❓️بعد از بهشت چه می شود؟ آیا بهشت خسته کننده نخواهد بود؟
#پاسخ
✅️ کسانی که بهشتی خواهند شد هیچگاه خستگی و دلزدگی بر آنان عارض نخواهد شد . دلزدگی در جایی است موجودی امكان حركت و تكامل داشته باشد ولی حركت نكند یا مانعی در مقابل حركت و تكامل او وجود داشته باشد . به عبارت دیگر خستگی و دلزدگی بر موجودی عارض می شود كه قابلیت حركت داشته باشد ولی گرفتار سكون و ركود گردد ؛ اما موجودی كه از حوزه حركت و تكامل بیرون بوده و به دارالقرار رسیده و ثابت است آرزو و انتظار و تكامل و حركت و به فعلیت رسیدن و خستگی و دلزدگی برای او بی معناست . ما اگر معناى ثبات را از سكون جدا كنیم و براى ما روشن شود كه ما در آخرت به ثبات و دارالقرار مىرسیم ، نه به سكون و ایستایی ، این سؤال براى ما مطرح نخواهد شد كه بعد از رسیدن به بهشت چه خواهد شد ما یك ساكن داریم و یك ثابت. مثلاً درختى اینجا ساكن است، امّا بالاخره از بین مىرود. امّا معادلات ریاضى ثابت هستند و زمان ندارند. نه در مكان خاصى و نه در زمان خاصى قرار دارند. قضایاى ریاضى نه در مكانى هستند كه بشوند متمكّن و نه تاریخ و زمان دارند كه بشوند متزّمن. اگر چیزى نه زماندار بود و نه مكاندار، ثابت است و نه ساكن. انسان هم كه به دار ثبات و دارالقرار مىرسد، خستگى و دلزدگى براى او معنا ندارد؛ زیرا آنچه ملالآور است، ركود و سكون است، نه ثبوت و لذت دائمى ، انسان در دنیا به هر كمالی كه می رسد دنبال بالاتر از آن است و بالاتر از آن را آرزو می كند و در آخرت كه بساط ماده و استعداد و حركت برچیده می شود نه استكمال معنی دارد و نه آرزو و دلزدگی . ملائك هم اكنون نیز چنین هستند كه هیچگاه آرزو نمی كنند و طالب كمالی بیش از آنچه هستند نمی كنند . مطلب دیگر این كه دنیا دار انفعال و تأثیر پذیری است ، و عمده ی لذایذ انسان از سنخ انفعالند اما لذایذ بهشتی از سنخ فعلند نه انفعال. خداى متعال می فرماید : « لَهُمْ ما یَشاؤُنَ فِیها ولدینا مزید » (ق/ 35 ) «[در بهشت] براى آنان است هرآنچه بخواهند و نزد ماست بیش از آن » و فرمود « و لكم فیها ما تشتهی انفسكم » ( فصلت /31 )« و برای شماست در بهشت آنچه كه بخواهید » این آیات و آیات مشابه، دلالت مىكنند كه خواستههاى نفس انسان در عالم آخرت، به انشاء(ایجاد) خود او است، بلكه همه لذّتها و رنجهاى او در آن عالَم، از مقوله فعلاند، نه اِنفعال. لذّتهاى دنیوى از قبیل انفعالاند؛ یعنى، از خارج بر نفس وارد مىشوند و در وى اثر مىكنند. برخلاف لذتهاى آخرت كه از باب فعل و تأثیر و انشاى نفساند. در روایت آمده است: فرشتگان باید از اهل بهشت اجازه بگیرند تا بر آنان وارد شوند و بالاترین سلطنتها همین است كه اهل بهشت، هرچه اراده كننده، بشود. آنچه ملالت و خستگى را به دنبال دارد، انفعال نفسانى است؛ نه فعل و تأثیر و انشای نفس و لذا در عالم آخرت، هیچگونه خستگى و مَلالتى وجود ندارد . انسان در بهشت هرچه اراده كند تحقق می یابد لذا هر انسان بهشتی در حد خود همه چیز است و آرزو كردن برای او معنی ندارد حتی بهشت او هم با دست خود او ایجاد می شود.
🔰
@p_eteghadi 🔰