؛。゚❁ུ۪ ° 🕸 (۲) 🕷 تاریخچه نشانه‌‌ گذاری در نگارش فارسی 🕸 نسخه‌های قدیمی کتاب‌های فارسی فاقد نشانه‌های نگارشی هستند و همین موضوع، خوانش آن را برای انسان امروز دشوار می‌کند. به نظر می‌رسد استفاده از این علائم تحت تاثیر آشنایی با ادبیات غرب و مربوط به سده‌‌های اخیر است. 🕷 نکات مهم استفاده از علائم نگارشی 1- توجه داشته باشید که تمامی علائم نگارشی به کلمه پیش از خود می‌چسبند و با کلمه بعدی یک فاصله پیدا می‌کنند. البته باید اشاره کنیم که در مورد گیومه باز و پرانتز باز این قاعده وجود ندارد؛ بلکه از کلمه پیش از خود یک فاصله دارند و به کلمه بعدی می‌چسبند. 🧐 برای روشن‌تر شدن موضوع، به مثال های زیر توجه کنید: 🖇 «آدم بد وجود نداره. همه‌ی ما آدمایی هستیم که گاهی اوقات، کارای بد انجام می‌دیم.» 🖇 فکر می‌کنم از بعضی جهات، حرفش درست باشد. هیچ‌کس به طور مطلق بد نیست و هیچ‌کس هم به طور مطلق خوب نیست. بعضی از آدم‌ها باید بیشتر سعی کنند که بدی‌هایشان را سرکوب کنند. 🕸 توالی چند کروشه (جز در فرمول‌نویسی) پسندیده نیست و بهتر است با تغییر نحو کلام، بین قلاب‌ها فاصله انداخت. 2- گاهی ممکن است در برخی‌ از نوشته و با اهداف خاص، از نشانه‌هایی به طور ویژه استفاده شود که به آن نشانه‌گذاری سبکی می‌گویند. از این روش معمولا برای بیان عواطف شخصی در نوشته‌های ادبی یا داستانی مخصوصا با زبان محاوره و در معنای طنز، تاکید، توجه، سوال و تعجب استفاده می‌شود.😲 مانند؛ 🖇 واقعا نمی‌خوای بیای؟؟!؟! 🖇 خودت به من نگفتی که من به زودی بهت خبر می‌دم؟؟؟؟؟؟ 🖇 از اینکه منو تحقیر کردی خوشحالی؟؟؟ 🖇 می‌خواستم باهات کلی حرف بزنم، ولی............ 3- البته بهتر است در به کار بردن علائم نگارش طوری عمل کنیم که تعداد زیادی علامت پشت سر هم قرار نگیرند. ؛。゚❁ུ۪ ° ادامه دارد... @pajohesh_esfahan ╰━═━❀✿❥❀✿❥━═━╯