🔷 اینکه ما [قصد داریم خوب شویم و خودمان را اصلاح کنیم اما] در وجود خودمان محبت به بدی هم داریم، مصداق دوگانگی (شخصیت) نیست؟ 🔶 داشتن محبت به بدی از مصادیق بالای دوگانگی نیست، این محبت به بدی از مراتب پائین دوگانگی است. ممکن است این محبت به بدی در وجود شخص باشد اما او به این محبت توجهی نکند. مثلاً ممکن است که من محبتی داشته باشم به یک بدی اما در عین حال اطاعتش هم نکنم، پس من هنوز به کمالات نرسیده ام اما مانند آن انسانی که از دو نقطه خط میگیرد هم نیستم. قطعاً انسان هایی که تازه شروع به مبارزه با نفس و شیطان میکنند، در اوایل مبارزه اینگونه هستند. مثلاً خوابش می آید و میل به خوابیدن دارد اما نماز صبح هم باید بخواند، قطعاً میل دارد به خوابیدن. و یا باید روزه بگیرد، قطعاً میل دارد به غذا. این آدم در اوایل راه مبارزه هست، از شیطان خط نمیگیرد ولی از نماز هم لذت نمیبرد؛ مثل پیامبر(ص) نیست که میفرمود: «اَرِحنی یا بلال» راحتم کن بلال، اذان بگو نماز بخوانم تا آرامش بگیرم. 📖سلسله‌جلسات " " 💠 جلسه چهل و هفتم 📱 ایتا | سروش پلاس| گپ : @pakbaz_ir