گفت: حواست به آدم‌هایی که کاکتوس وار زندگی میکنن باشه . گفتم: کاکتوس وار؟منظورت چیه؟ گفت: آدم‌هایی که مثل کاکتوس، نیازی نیست دائم حواست بهشون باشه ! نیازی نیست هر روز خاکشون‌رو چک کنی تا مبادا خشک شده باشه . ترس پلاسیده شدنشون‌رو نداری . فکر میکنی خیلی مقاومن . اما یه روز که مثل روزای دیگه مشغول رسیدن به گل‌های رنگارنگتی چشمت به کاکتوست میوفته میبینی زرد و پلاسیده شده؛ و ریشه هاش خاکستر ! و تو تازه همون روز میفهمی کاکتوس هاهم میمیرن اما به تدریج‌ و بی‌خبر . .📎🌵؛