🔷 هر دل‌گرفتگی و هر گریه‌ای نشانۀ «احساس خوب معنوی» نیست! 🔷 بعضی از گریه‌ها به‌خاطر احساس بدبختی است، نه حسّ خوب معنوی! 💎 (۵) ⭕️ اگر زائر کربلا یک احساس متوهمانۀ معنوی داشته باشد و با تردید بگوید: «یعنی می‌شود امام‌حسین(ع) در این سفر به منِ نالایق هم نگاه کند؟!» این احساسِ خوب معنوی نیست؛ درحالی‌که می‌دانیم حتماً امام‌حسین(ع) به زائر خودش عنایت دارد. ⭕️ هر دل‌گرفتگی و هر گریه‌ای، احساس خوب معنوی نیست؛ بعضی از گریه‌ها به‌خاطر احساسِ بدبختی است. مثلاً اگر کسی متکبر باشد و یک‌جایی او را تحویل نگیرند، به او برمی‌خورَد و شاید دلش بگیرد! حالا اگر بگوید «خدایا دلم گرفته است...» این دل‌گرفتگی، بیهوده است. دل‌گرفتگیِ ما باید دلیل و منشأ درستی داشته باشد. ⭕️ کسی که حسود باشد و یک‌جایی ببیند به او توجه نکرده‌اند و به دیگری توجه کرده‌اند، دلش می‌گیرید. حالا اگر برود درِ خانۀ خدا و بگوید «خدایا دلم شکسته است» این ارزش ندارد. یا اگر کسی به‌خاطر اینکه از «غیرِخدا» می‌ترسد، دلش گرفته باشد، این دل‌گرفتگی هم ارزش ندارد. از غیرِخدا نترس؛ بعد، برو درِ خانۀ خدا، خائفانه بلرز؛ آن‌‌وقت این احساس، قشنگ است. ⭕️احساس ترسِ از خدا هم باید منشأ درستی داشته باشد؛ مثلاً امیرالمؤمنین(ع) مردی را دید که رنگ از رخسارش پریده بود، فرمود: چه شده؟ گفت: از خوف خدا، این‌گونه شده‌ام! حضرت فرمود: چرا از خدا می‌ترسی؟! خدا که ظلم نمی‌کند و بی‌خودی کسی را نمی‌زند! گناه نکن و نترس؛ مگر آنكه از بدعاقبتى بترسی که این درست است! (تفسیر منسوب به امام‌عسکری(ع)/265) 👤علیرضا پناهیان 🚩مسیر نجف‌کربلا | عمود۱۱۲۰ - ۹۷.۸.۷ متن کامل: panahian.ir/post/5134 👈🏻 برای بهره‌برداری بهتر از اربعین، باید از یک‌سال قبل، تفکر و برنامه‌ریزی کرد @Panahian_ir