🌀 سقوط یک جامعۀ ایمانی در امتحان الهی از کجا شروع میشود؟
🌀 وقتی جامعه به ایمان خودش پشت کند و بخواهد بر خلاف توصیۀ دین چیزی را تجربه کند، در این صورت یا نابود میشود یا هزینه میدهد.
🌀 الان که هزینۀ مذاکره با دشمن را دادیم، معلوم شد اگر مذاکره نکرده بودیم هم دشمن کوتاه میآمد!
__________
👈🏻 بخشهایی از متن گفتگوی تلویزیونی علیرضا پناهیان در شب شهادت امام جواد(ع) در کاظمین:
🔹 وقتی یک جامعۀ ایمانی، امتحان میشود، معمولاً سقوطش از کجا شروع میشود؟ سقوط جامعۀ ایمانی در امتحان الهی از آنجایی است که به ایمان خودش پشت میکند و میخواهد یک چیزی را برخلاف توصیۀ دین، خودش تجربه کند تا آن را بپذیرد!
🔹 اگر مؤمنین حقیقت را با «اشاره» دریافت کردند و پذیرفتند، ایمان خودشان را نشان دادهاند و این موجب سربلندی در امتحان الهی است. اما وقتی بخواهند یک چیزی را برخلاف توصیۀ دین تجربه کنند؛ یا در جریان آن تجربه، نابود میشوند، یا اینکه هزینه میدهند.
🔹 مثلاً امیرالمؤمنین(ع) مردم را دعوت کرد که پای رکاب حضرت بایستند، اما مردم خواستند که مذاکره و صلح را هم با ابوموسی اشعری، تجربه کنند؛ لذا هزینۀ سنگینی به جامعه تحمیل کردند. مردم زمان امامحسن(ع) هم دوباره خواستند صلح و مذاکره با معاویه را تجربه کنند، لذا نابود شدند.
🔹 در زمان ما هم یک جریان اجتماعی آمد و گفت: «بیایید مذاکره با دشمن را تجربه کنیم» درحالیکه از اول معلوم بود این تجربه اشتباه است؛ این را امام و رهبری و همۀ هوشمندان فرموده بودند. اما بالاخره این مذاکره را تجربه کردیم و هزینه دادیم و عقب ماندیم. الان معلوم شده است که اگر مذاکره نکرده بودیم هم، دشمن جرأتِ جنگیدن نداشت و حتی در تهدیدهای خودش هم کوتاه میآمد.
🔹 جامعۀ ایمانی وقتی امتحان بشود، یکدفعه کفر نمیورزد و نمیگوید «اصلاً من ایمان ندارم!» بلکه سراغ یک مستمسک میرود که یک وجاهتی داشته باشد؛ مثلاً میگوید «حالا بگذار تجربه کنیم!» اما تجربهکردن همان و پشتکردن به ایمان همان! نتیجهاش هم نابودشدن یا هزینهدادن است!
🔹 البته تجربه، چیز خوبی است و اگر به تجربه اعتنا نکنیم، میشود «شقاوت»! کمااینکه علی(ع) به ابوموسی اشعری-که سرپرست تیم مذاکرهکنندۀ حضرت بود- فرمود: اگر تجربه و عقل را زیر پا بگذاری، شقی هستی! (نهجالبلاغه/نامه۷۸) به تجربه باید اعتنا کرد، اما وقتی تجربه را بهانه قرار بدهیم که از ایمان فاصله بگیریم، در امتحان الهی زمین میخوریم.
🔹 در جنگ بدر، وقتی مسلمین ۷۲نفر اسیر گرفتند، رسولخدا(ص) فرمود «اینها را باید به قتل برسانیم، ما مأمور نیستیم که اسیر نگه داریم و این کار به صلاح ما نیست...» ولی مردم گفتند: «بگذارید این اسیرها را آزاد کنیم یا مبادله کنیم و بهجایش پول بگیریم، در این صورت بین ما و دشمن خون جاری نمیشود»
🔹 رسولخدا(ص) فرمود: اگر میخواهید، این راه را تجربه کنید، اما بدانید که به همین تعداد، در جنگ بعدی شهید خواهید داد. همینطور هم شد؛ در جنگ اُحد، ۷۲نفر شهید دادند، درحالیکه اگر سخن پیامبر(ص) را ترجیح میدادند، ضرر نمیکردند و هزینه نمیدادند.
👤علیرضا پناهیان
🚩 کاظمین- گفتگوی تلویزیونی–۹۸.۵.۱۰
👈🏻متن کامل:
panahian.ir/post/5584
@Panahian_ir