فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَآ أُنْثَىٰ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنْثَىٰ ۖ وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّيٓ أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ زمانی كه او را زایید، گفت: ای پروردگارم! من دختر زاییدم. و خدا به آنچه او زایید داناتر بود؛ و آن پسر [كه زاییدن او را آرزو داشت، در كرامت و عظمت و ارزش و شخصیت‌] مانند این دختر نیست؛ [پس در مقام نام گذاریش گفت:] البته من نامش را «مریم» نهادم، و او و فرزندانش را از [خطرات مهلك و وسوسه‌های بنیان برانداز] شیطان رانده شده به پناه تو می‌آورم. (۳۶) آل عمران - 36 قرآن مبین @pandohoshdarhayelahi @pandohoshdarhayelahi