یک نگرانی همیشگی غرب نسبت به برنامه فضایی ایران، اشتراک فنآوری توسعه SLVها (ماهواره‌بر) با ICBMها (موشک بالستیک قاره‌پیما) است. جمهوری اسلامی در برنامه موشکی همیشه بردهای اعلامی را در محدوده برد متوسط (یا اصطلاحاً بالستیک "میدانی") نگه داشته است؛ هرچند که موشک‌هایی مانند خرمشهر احتمالاً توانایی دستیابی به برد‌های بسیار بالاتر در حدود ۴ هزار کیلومتر را دار هستند، که عملاً ایران را در زمره دارندگان بالستیک برد بلند قرار می‌دهد. اما فراتر از آن، این برآورد وجود دارد که ماهواربرهایی مانند سیمرغ و ذوالجناح در صورت ارتقاء و تبدیل شدن به بالستیک، توانایی دست‌یابی به محدوده برد قاره پیما (بالای ۵ هزار کیلومتر) را دارا هستند. البته توسعه موشک‌هایی در این برد با کلاهک متعارف عملاً بی‌معنی است (به دلیل بقا و دقت پایین و هزینه بالا). و علاوه بر آن، دسترسی مطمئن به قاره امریکا نیازمند برد بالای ١٠ هزار کیلومتر است. Martiya @Partisan2015