پروانه های وصال
هـر دشمنے کہ بہ تو چپ نگاہ کند خار میڪنم پوزش بہ خاڪ ڪشم، زندگے اش تار و مار میڪنم «سیّدعلی» مخور غم یار، ببین از براے تو «عمّارم» و بہ منصب خود افتخار میڪنم