👈 ما به اشتباه اينگونه می‌انديشيم:
➖درسم تمام شود راحت شوم
➖ غذايم را بپزم راحت شوم
➖اتاقم را تميز کنم راحت شوم
➖ بالاخره رسيدم،راحت شدم
➖ اوه چه پروژه‌ای،تمام شود راحت میشوم
👈 تمام شود که چه شود؟ مادامی که زنده هستيم و زندگی ميکنیم هيچ فعاليتی تمام شدنی نيست بلکه آغاز فعاليتی ديگر است.
👈 پس چه بهتر که در حين انجام دادن هر کاری لذت بردن از آن کار را فراموش نکنيم و فقط مانند يک ربات به انجام دادن آن کار نپردازيم و به تمام شدن و فارغ شدن نیاندیشیم...
👈 زمان، زودتر از آنچه فکرش را بکنی میگذرد! بی بی ها هم یک روز نی نی بودند؛ فقط گذر زمان نقطه هایشان را جا به جا کرده...
👈 پس تا فرصت باقیست، لحظه ها را دریاب و خانه ذهن و دلت را آباد کن و روحت را بساز که این سرنوشت سازترین رسالت انسان هاست!